Dağılan, çözülen bir yığın vardı ortada. Sanırım bu hep böyleydi; böyle olacağım ben.
Acayip, mütenasip olmayan bir karışım... Dayanılmaz olan şeye gelince, gördüğüm, aralarında yaşadığım bütün bu insanlardan uzaklaştığımı hissediyordum. Sadece görünüşte bir benzerlik, silik, hem uzak hem yakın bir benzerlik beni onlara bağlıyordu.
Sayfa 62 - Ayrıntı