Paranın maddi değeri yoktur. Eğer manevi değerini çıkarırsan, arkada sadece posası kalır. Her şeyde durum aynıdır. Küçük ya da büyük, görkemli ya da önemsiz, fark etmez. Hiç istisna yoktur. Taçlar, asalar, peniler, el yapımı mücevherler, çevrede ün salmak, dünya çapında şöhret... Hepsi aynı. Hiçbirinin maddi değeri yok. Ruhu tatmin ettiklerinde çok kıymetliler, bunda başarısız olduklarında on para etmezler.
Sayfa 115Kitabı okudu
Aklın çalışmayı seçtiğinde, onu bir anlığına bile engellemenin yolu yoktur.
Eğitim kuvvetlidir. Yüksek, yüksek ve daha yüksek idealler için eğitim her insanın düşüncelerine, iş gücüne ve çabasına değer.
Sayfa 51Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ben keyfimce yürümeyi, canım istediğinde de durmayı severim. Bana seyyar bir yaşam gerek. Güzel bir havada, güzel bir ülkede telaşa gelmeden yol yürümek ve yürüyüşün sonunda da hoş bir manzarayla karşılaşmak, onca yaşam tarzı arasında zevkime en uygun olanı.
Sayfa 76Kitabı okudu
Düzeltilmek herkesin ağrına gittiği için kimse kimseyi düzeltmeyi göze alamıyor. Düşüncesini saklayarak konuşuyor çokları.
İnsan öfkelendi mi düşünemez olur; aklından önce sinirleri işler.
Düşünce çatışmaları beni ne kırar, ne yıldırır. Sadece dürtükler, kafamı çalıştırır.
... bir köylüyle bir kralı, bir soyluyla bir soysuzu, bir devlet adamıyla bir özel kişiyi, bir zenginle bir yoksulu ele aldığımızda hemen çok büyük bir ayrılık görüyoruz aralarında; oysa bu ayrılık giyim kuşam ayrılığından başka bir şey değildir aslında...
Niçin bir insanı da kendinin olanla değerlendirmiyoruz? Bir sürü adamı varmış, güzel bir köşkü varmış, şu kadar itibarı, bu kadar geliri varmış: Bütün bunlar çevresindedir onun, kendisinde değil.
Öfke kendi kendinden hoşlanan, kendi kendini şişiren bir hırstır.
Kızdığımız zaman bağıran, konuşan biz değil, hırsımızdır.
Bir devlette her şeyin çocuk eğitimine bağlı olduğunu kim bilmez?
Tabiat bizi özgür ve bağımsız yaratmış, bizse tutup kendimizi bir takım çemberler içine hapsediyoruz.
İnsan olmak, gerçek insan, etiyle kemiğiyle insan olmak bile ağır gelir bize. Utanırız bundan, insan olmayı yüz karası sayarız, benzeri olmayan toplumsal birtakım insanlar olmak için çabalarız. Ölü doğmuş insanlarız biz...
