Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
223 syf.
7/10 puan verdi
Hisar bu yarı meczup yaşlı adamları nasıl bu kadar güzel yazmış? Son derece orijinal bir tip Deli Enişte. Hüseyin Rahmi Gürpınar'ın kahya kadın karakterlerini anımsattı, onlar gibi kötü özellikleri ağır basan, gülünç... Fakat onlardan daha sevimli anlatılmış. Eğlenceli bir kitap.
Roman diye geçiyor ama roman değil bence, deli eniştenin anıları, huyları, korkuları, arada Çamlıca hatıraları, bölüm bölüm ayrılarak verilmiş. Parça parça, karışık okuyan konu bütünlüğünden pek sapmış olmaz.
Yine aralarda öğreticiliğini konuşturmuş yazar ve roman bir deneme haline bürünmüş, kendine has karamsar felsefesinden okura tattırmış. Hayata ve insanlara dargın, kırgın bir dünya görüşü var Hisar'ın. Hayatın ve insanların çok da sevilecek, bağlanacak bir yanı olmadığına kaniymiş. Arada -sanırım- dargın olduğu diğer yazarlara göndermeler yaptığı da olmuş. Acaba hiç sevmediği Nahid Sırrı Örik'i mi kastediyordu diye düşünmeden edemedim...
Kitabı okuduğuma memnun olsam da gönlümün biriciği Fahim Bey ve Biz.
Bu kitabı daha önceden okumama rağmen şimdi inceleme yapma gereksinimi duydum. Çünkü bu kitap öyle bir kitap ki hazmedilmesi ve içselleştirilmesi günler belki haftalar alabilir. Bu kitap kesinlikle okunması gereken Türk Klasikleri arasındadır. Kitabın üslübü o kadar iyi ki, kitaptaki her cümle sanki size ya da bana ithafen yazılmış gibi. Bu kitap aynı zamanda insanlarla düşünsel açıdan katkı sağladığı gibi kelime dağarcığı, kelime haznesinin gelişmesi açısından katkı sağladığını ve sağlayacağını düşünüyorum. Bu kitabı herkese tavsiye ediyorum. Ama şu da bir gerçek ki kitabın dili birazcık ağır. Edebi roman sevmeyenlerin ilgisini pek çekmeyebilir.
Abdülhak Şinasi Hisar' dan okuduğum üçüncü kitap. Genel olarak anlatılan kişiler farklı olsa da okuduğum kitapların birbirine benzediğini söyleyebilirim; bir çocuğun gözünden görülen anıların yetişkin aklıyla biçimlendirilmesi, bunun da geçmişe duyulan özlemle yoğurulması.
Herkesin sevebileceğini düşünmüyorum açıkçası. Dil zevki en üst düzeyde olsa da her şeyin böyle ince şekilde detaylandırılması, belli bir olay olmaması, bir kişi üzerinden gitmesi kimi insana göre sıkıcı gelebilir. Hatta bazı kelimelerin çok sık kullanımı rahatsız bile edebilir. Bu da yazarın coşkulu dilinden kaynaklı bir durum zaten. (Benim için geçerli olmasa bile gözüme çarpıyor tabi) Fakat söylediğim olumsuzluklara rağmen yazarın kitaplarını sevmekten ve okumaya devam etmekten alıkoyamıyorum kendimi. Çünkü bu sayede o dönemi derinlemesine hissedip yaşayabiliyorum. Üslübunun derinliğiyle edebiyatımızın güzelliğini görüp ruhumu doyurabiliyorum. Benim için bir dinlenme bir rahatlama yöntemi ara ara yazarın kitaplarını okumak. Gerçekten çok önemli bir edebiyatçımızın böyle az bilinmesi beni üzüyor. En azından bir kitabını olsun herkesin okuması gerektiğini düşünüyorum.
Bu kitap ince olduğu için Çamlıcadaki Eniştemiz'e göre daha kolaylıkla bitirilebilir. Ayrıca anlatılan konunun da çok ilgimi çektiğini belirtmeliyim. Okuyun, okutun.
Not: Fahim Bey ve Biz'i okumadım ama diğer kitaplarından farklı olduğu söyleniyor. Bunun için okumayı çok istiyorum.
Ali Nizami Beyin Alafrangalığı ve ŞeyhliğiAbdülhak Şinasi Hisar · Yapı Kredi Yayınları · 2013195 okunma
Sahi sen kimsin Fahim Bey? Benim okuyup kafamda kurduğum bir roman karakteri mi, yoksa yazarın anlattığı geçmişten gelen bir anı mısın?
Kitap Fahim Bey etrafında dönse de insanların, en çok da kendimizin nasıl halden hale geçtiğini gözlemliyoruz esasen. Hayallar, hayatlar, hakikatler üzerine bolca sorgulamalar içeren bu kitabı yazarın diğer kitapları gibi çok sevdim.
Ayrıca eseri okurken çok tanıdık bir his duydum.
Yazarın kitaplarını Marcel Proust okumadan önce okumuştum. Fahim Bey ve Biz'i okuyunca üsluplarının nasıl benzer olduğunu fark ettim. Aslında benzerliklerini kitabın arka kapağında yazan şu cümle harika özetliyor: "Romanlarını vakaların değil karakterlerin etrafında kurgulayan Hisar, zaman ve mekânı geçmişseverlikten ziyade hafızanın temel taşları olarak kullanır."
Aynı dönemlerde yaşamanın bir getirisi olabilir mi diye düşünmeden edemedim. Farklı kültürler olsa da "insan" ı irdelemek ortak sonuçta.
Böyle güzel bir eseri orjinal dilinden okumak büyük ayrıcalık. Hisar'ın dili gerçekten çok lezzetli ve kendine has. Betimlemelerinin parlaklığına hayranım.
Çamlıca'daki Eniştemiz'le karşılaşmayı beklemiyordum, hoş bir tevafuk oldu doğrusu.
Kitabı mutlaka tavsiye ederim. Keyifli okumalar.
(#41274412
#50653220
İncelemelerimde yazarın az tanınmasına dair serzenişte bulunmuştum. Tekrardan basımıyla birlikte daha çok okunması mutluluk verici. Yayınevine ve emeği geçen herkese teşekkürler.)
Kitaptan yaptığım şu alıntı, kitabı okumaya karar vermenizde etkili olacaktır diye düşünüyorum. “Kimse göründüğü gibi değildir. Fakat kimse görünmediği gibi ve kendi olduğunu sandığı gibi de değildir. Kimse bizi kendimizin olduğumuzu sandığınız gibi göremez. Kimsenin nasıl olduğunu hiç kimse bilemez.”
Dolu dolu bir edebi metin okumaya hazır mısınız?
Edebi olarak oldukça doyurucu, cümle cümle irdelenmesi gereken, çok fazla felsefi olgusu olan, bu nitelikli roman, okuyucusuna oldukça katkı sağlayacaktır.
Bir türlü gerçekleştiremediği hayallerinin peşinde koşan bir karakter olan Fahim Bey’i, anlatıcısı belli olmayan, üçüncü bir kişinin ağzından okuyoruz. Fahim Bey Kitap karakterleri içinde benim için farklı bir yere yerleşti. Hayatımda böyle bir insanın olmasını isterdim.
Fazla olay örgüsü bulunmadığı ve bi hayli eski Türkçe kelime barındırdığı için kitap biraz ağır ilerliyor. Fakat güçlü monologları ile derin düşüncelere daldıran, nitelik bakımından felsefi alt yapısı olan, bilinç akışı tekniği ile yazılmış, okuması güzel bir kitap.
Değeri henüz bilinmemiştir, maalesef.
Yaa, sen nasıl nahif nasıl usul usul yazılmış,ince ince işlenmiş bir metinsin!Edebî bir şölen eşliğinde ipek ipek dokunmuş satırlarda kayboldum.Iyi ki tekrar basılmış da okuma olanağı bulmuşum.Çok sevdim nahif bir derinlikle süslü muazzam bir metin.Olay ağırlıklı değil kişi ağırlıklı bir eserle karşı karşıyayız.Fahim Bey'in bir arkadaşının oğlunun ağzından dinliyoruz olayları.Anlatımın şahaneliğinin yanında leb i derya bir metinle,fikirler yumağı ile yoğruluyoruz.Yazar lezzetli cümlelerle hayata,topluma,bireye,yalnızlığa,yaşlılığa...dair öyle güzel ve sorgulatıcı düşünceler sunmuş ki hayran kalmamak elde değil.Çok farkli açılardan ve değişen bakış açılarıyla işlenmiş bir Fahim Bey görüyoruz.Bir kalıba oturtmak çok güç.Biraz Oblomov'a benziyor.Değişik bir karakter.Eserin toplumu eleştirdiği satırlarından ayrıca keyif aldım.Latif bir felsefe denizinde ılık ılık yüzdüm.Edebiyata bir kez daha aşık oldum.Eser Osmanlı Devleti dönemini anlatıyor.Eski sözcük çok.Bence okumayı fazla güçleştirmiyor.Ama bir tık zorluyor.Ben eski sözcüklerle dans etmekten keyif alırım belki ondan zor gelmemiştir.Edebiyatımız için çok önemli bir eser olduğunu düşünüyorum ve Fahim Bey karakteri asla unutulamaz bence.Kitabı sırf edebî değerinden ötürü bir kez daha okuyacağım bir süre sonra.Her cümlesi ayrı bir keyifti.Hak ettiği değeri bulması dileğiyle...
Ah Canım Fahim Bey...
Öncelikle bu kitabı neden okuduğumu ve daha sonra iyi ki de okumuşum, okutmuş sayın hocam demekle başlıyorum. Yeni Türk Edebiyatı dersimin bir konusu olarak bu kitaba sevgili hocamın değinmesine çok sevindim öncelikle. Eserde Fahim Bey'i doğumundan ölümüne kadar ustalıkla bireyin iç dünyasına kadar nakış nakış her sayfalarına o ruh tahlilleri ve kişisel analizleri okurken âdeta kana kana su içiyormuş gibi okumuş oldum her sayfasını. Aslında herkesin içinde bir Fahim Bey vardır, bunu da fark etmemiz şartıyla ;) Böylesine güzel bir eseri okuyun, okutun. Tavsiyelerimce :)
Fahim Bey'in ölüm ilanıyla başlayan roman, daha sonra Fahim Bey'in çocukluğundan itibaren hayat hikâyesinin anlatılmasıyla devam ediyor. Fahim Bey, oldukça iyiliksever bir adamın oğlu olup bu iyilik onun da karakterine işlemiştir. Fakat aklı hep bir karış havadadır. Okulu bitirdikten sonra İstanbul'a yerleşip babasını mutlu etmek