“İnsanlar, birbirlerinden uzun mesafelere ayrılmış yıldızlar gibi, kendi hususî boşlukları içinde dönen, hepsi yalnız, hepsi mahrem ve başkalarına kapalı birer dünyadır.”
Bakışları nereye değse orayı soldururmuş.
İhtiyarların böyle, mezarlara düşmeden önce, düştükleri bir "a'raf" hayatı vardır. Ölüm, onlar daha hayat içindeyken, böyle yalnızlık, süküt ve inziva ile başlar.
Eyvah! Şimdi onun ne cemaziyelevvelini bilen, ne cemaziyelahırını soran kimse kalmamış!
Bir an: "Acaba benim için mi söylüyor? " demek bir şimşek hıziyle hatırına gelmiş. Sonra, esmayi üstüme sıçratmayım, hastalığı kendime kondurmayım der gibi, bunu işitmemezliğe, düşünmemezliğe gelerek, kendini bir şey duymamış olmaya cebrederek, yürümüş, geçmiş.
İnsanlar, birbirlerinden uzun mesafelerle ayrılmış yıldızlar gibi, kendi hususi boşlukları içinde dönen, hepsi yalnız, hepsi mahrem ve başkalarına kapalı birer dünyadır.
Sayfa 9 - Everest Yayınları
Zira daima böyle, başkalarına acıdığımızı sanırken bile, içimizden mutlak biraz kendimize ağlarız.
Sayfa 10 - Everest Yayınları
İnsanlar, birbirlerinden uzun mesafelerle ayrılmış yıldızlar gibi, kendi hususi boşlukları içinde dönen, hepsi yalnız, hepsi mahrem ve başkalarına kapalı birer dünyadır.
Sayfa 7 - Yapı Kredi Yayınları
başkalarına acıdığımızı sanırken bile, içimizden mutlak biraz kendimize ağlarız.
Sayfa 8 - Yapı Kredi Yayınları
“insanlar, birbirlerinden uzun mesafelerle ayrılmış yıldızlar gibi, kendi hususî boşlukları içinde dönen, hepsi yalnız, hepsi mahrem ve başkalarına kapalı birer dünyadır.”
İnsanlar, birbirlerinden uzun mesafelere ayrılmış yıldızlar gibi, kendi hususî boşlukları içinde dönen, hepsi yalnız, hepsi mahrem ve başkalarına kapalı birer dünyadır.
Sayfa 7 - Bağlam YayıncılıkKitabı okudu
Saffet Hanım'ın zaten Allah'tan başka kimsesi yokmuş.
Sayfa 92 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Hatta, -sevdiğimiz insanların bize ihanet etmeleri beşer tabiatı iktizasından değil midir?-
Sayfa 93 - Everest YayınlarıKitabı okudu