"Seni sevmeyen ölsün diyen şarkılarla büyüdük biz,Halimeyi samanlıkla bastılar, şalvarını gül dalına astılar türküsünde halay çektik.Aman neresinden tuttum karının memesinden diyen İbrahim Tatlıses dinledik. Saçlarını tut getir dedi o İbrahim Tatlıses,sonra kendisinden ayrılan Asena'yı vurduruverdi topuğundan.Pek bir sevdiniz,.Aşk işte bunları yaptırıyor dediniz...İffet filminde Müjde Ar'ın cama sıkışmış kafasını fantezi diye izlettiler. Eteği uçan Fahriye abla vardı aklımızda.'Ya benimsin ya kara toprağın' dedi mi erkek,deli gibi aşık bu adam lan dedik.İşte bunlarla büyüttüler fazlası var da bu kadar da yeter
,Bir çok kadın töreye kurban gitti,kimisi namus cinayetine,,tecavüz edildi,öldürüp bavulla taşıdılar,yaktılar -kestiler sonra sorduk neden ?
_Eos
Hayalimde bir tek çizgi sen kalmışsın, sen!
Hülyasındaki geniş aydınlığa gülen
Gözlerin, dişlerin ve ak pak gerdanınla
Ne güzel komşumuzdun sen, Fahriye abla!
(Ahmet Muhip Dranas)
FAHRİYE ABLA
Hava keskin bir kömür kokusuyla dolar,
Kapanırdı daha gün batmadan kapılar.
Bu, afyon ruhu gibi baygın mahalleden,
Hayalimde tek çizgi bir sen kalmışsın, sen!
Hülyasındaki geniş aydınlığa gülen
Gözlerin, dişlerin ve ak pak gerdanınla
Değişim
Her şey değişiyor kalbimiz bile,
Ama yüzyıllarda beşli bir şehir
İnsan yaşamından daha da hızla
Bunca çabuk nasıl yok olabilir?
Fahriye Abla
Hava keskin bir kömür kokusuyla dolar
Kapanırdı daha gün batmadan kapılar
Bu afyon ruhu gibi baygın mahalleden
Hayalimde tek çizgi bir sen kalmışsın sen!
Hülyasındaki geniş aydınlığa gülen
Gözlerin , dişlerin ve akpak gerdanınla
Ne güzel komşumuzdun sen fahriye abla
Eviniz kutu gibi küçücük bir evdi
Sarmaşıklarla balkonu örtük bir evdi
Bu Ne Biçim Hayat
"Bu ne biçim Postacı
Üç defa çalıyor kapıyı
Bu ne biçim kel
Hem merhemi var
Hem sürmüyor başına
Bu ne biçim biçimler
İstediğiniz kadar çoğaltılabilir
Memleket çok müsait buna
Örneğin yeni bir komşu taşındı karşıya
Bir baktım Fahriye Abla!
Kırk yıllık bir rötar yapmış
Erzincan Treni
Ben gelmişim şu yaşıma
O ise şiirdeki yaşından gün almamış daha
Benimki ne biçim hayat
Uymuyor ne gördüklerime
ne duyduklarıma
ne okuduklarıma
Ben ne biçim benim
Ne kendime benziyorum
Ne başkalarına"
Sayfa 45Kitabı okudu
Fahriye Abla
Hava keskin bir kömür kokusuyla dolar
Kapanırdı daha gün batmadan kapılar
Bu afyon ruhu gibi baygın mahalleden
Hayalimde tek çizgi bir sen kalmışsın sen!
Hülyasındaki geniş aydınlığa gülen
Gözlerin , dişlerin ve akpak gerdanınla
Ne güzel komşumuzdun sen fahriye abla
Eviniz kutu gibi küçücük bir evdi
Sarmaşıklarla balkonu örtük bir
Hava keskin bir kömür kokusuyla dolar,
Kapanırdı daha gün batmadan kapılar.
Bu,afyon ruhu gibi baygın mahalleden,
Hayalimde tek çizgi bir sen kalmışsın,sen!
Hulyasındaki geniş aydınlığa gülen
Gözlerin,dişlerin ve ak pak gerdanınla
Ne güzel komşumuzdun sen,Fahriye abla!
Sayfa 65
Ahmet Muhip Dıranas - Fahriye Abla
Önce upuzun, sonra kesik saçın vardı;
Tenin buğdaysı, boyun bir başak kadardı.
İçini gıcıklardı bütün erkeklerin
Altın bileziklerle dolu bileklerin.
Açılırdı rüzgârda kısa eteklerin;
Açık saçık şarkılar söylerdin en fazla.
Ne çapkın komşumuzdun sen, Fahriye abla!
Ben Dranas 'ın Fahriye Abla 'sından çok Yahya Kemal 'in Mehlika Sultân 'ına, Oktay Rıfat 'ın Türkan 'ından çok Sezai Karakoç 'un Mona Roza 'sına tutkunum. .
Sayfa 43 - Alfa yayınlarıKitabı okudu
Hatırada kalan şeyler değişmez zamanda
Ne vefalı komşumuzdun sen Fahriye Abla
Ahmet Muhip Dıranas