Benim için ne kadar değerli, ne kadar mükemmel olduğunun farkında mısın, seni ne denli sevdiğimin? İçimde sana karşı biriktirdiğim bu sevgiyi, bu hayranlığı hangi kelimelerle döksem bilemiyorum çünkü yazdıklarımın sana layık olmasını istiyorum. Sen, herkes o sözde mükemmel olan tanınmış kişileri seçerken benim baka kaldığımsın. Herkese nefretle, ölümlerini arzular gibi bakarken hayranlıkla izlediğim kişisin. Sen, benim gerçek bir teşekkürü hak ettiğini düşündüğüm tek kişisin. Nefretimi iliklerime kadar hissetmiş olduğum bu dünyada sevgimi hissetmeme neden olan tek kişi olduğun için teşekkür ederim. Zihnimin kurbanı olmadığın için, geriye kalan herkes gibi beni bu acımasızlığın ortasında bir başıma bırakmadığın için teşekkür ederim. Sustuğum zamanlar neyin var, diye sormak yerine o an zihnimle savaştığımı, zihnimin kurbanı olduğumu bildiğin için, suskunluğumu duymaya çalıştığın için, susmama izin verdiğin için, benimle birlikte sustuğun için teşekkür ederim. Çabaladığımın farkında olduğun ve düşüncelerimden boğulmaya başlayıp susmak istediğimde farkında olmadan benim için çabaladığın için teşekkür ederim. Sen, benim en güzel teşekkürlerimsin güzel gülüşlüm. Her anında yanında olmama izin veren, her anımda yanımda olmayı kabul eden, en ufak bir hareketimde başardığımı söyleyip benimle gurur duyansın sen. Sen benim duygularım olduğuna inanan, canımın yanabileceğini bilen, canım yanmasın diye bana bakıp gülümseyensin. Sen, benim canını yakmamak için -kanatsa dahi- zihnimi hiçe saydığım belki de tek kişisin. En güzel teşekkürlerim senin olsun güzel gülüşlüm.