Can Yücel
İşte Semih Çelenk'in bulduğu 43 sahte Can Yücel şiiri:
1.Bağlanmayacaksın
2.Kadın Dediğin
Can Yücel Farkında olmalı însan
Farkında Olmalı İnsan…
Kendisinin, Hayatın Olayların, Gidişatın Farkında Olmalı.
Farkı Fark Etmeli, Fark Ettiğini De Fark Ettirmemeli Bazen…
Bir Damlacık Sudan Nasıl Yaratıldığını
Fark Etmeli.
Anne Karnına Sığarken Dünyaya Neden Sığmadığını
Ve En Sonunda Bir Metre Karelik Yere Nasıl Sığmak Zorunda Kalacağını
Fark Etmeli.
Şu Çok Geniş
Farkında Olmalı İnsan - Can Yücel
Kendisinin, Hayatın Olayların, Gidişatın Farkında Olmalı.
Farkı Fark Etmeli, Fark Ettiğini De Fark Ettirmemeli Bazen…
Bir Damlacık Sudan Nasıl Yaratıldığını
Fark Etmeli.
Anne Karnına Sığarken Dünyaya Neden Sığmadığını
Ve En Sonunda Bir Metre Karelik Yere Nasıl Sığmak Zorunda Kalacağını
Fark Etmeli.
Şu
Büyük Aşkın Küçük Sonu(Kasım 2013 te yazdığım bir yazı)
Uzun süre olmuştu unutalı, “büyük aşkın küçük sonu” adlı romanı bitirene değin.Roman adından da anlaşılacağı üzere: zorlu yokuşları ve çetin barikatları aşan,anaforlarda bile kendini kurtarmayı bilen; ve fakat küçük bir derede umulmadık bir şekilde boğulan bir aşkı anlatıyordu.Kitabın sonunu getirirken anlamlandıramadığı göz yaşları döküldü
Körlük (Saramago)
Öncelikle şunu belirteyim : Kitap incelemesi yapmayacağım. Yazının başlığı her ne kadar aksini iddia etse de boşverin onu. Meselenin odak noktası kitap ve hayal ürünü karakterler yerine dibine kadar gerçek bir insanın hikayesi olacak. (Böyle söyledim diye korkmayın. Realist değil sürrealistim.) Bundan epey zaman önce bir etkinliğe katılmıştım.
İlâ Yevmil Kıyame adlı uygulamadan alıntı (Cuma gecemiz mübarek olsun)
Kelam sahibinin adıyla başlamalı söze. Ol demese olmaz, yaz demese yazmaz kalemler. İman ettik elhamdülillah işte bu yüzden evvela Bismillâh.
Farkında olmalı insan topraktan yaratıldığının. Öze bakmalı özünü tanımalı ki hayat bulsun o toprak. Bir karanlık dünya sonsuz sanılan ama sonu olan. Bir müddetliğine bırakılan sonrasında Sahibine (celle celalühü) döndürülecek olan. Sahi ne oluyor bize?İnanmak mı istemiyoruz yoksa? Bakın ne diyor Mevlana hazretleri: "Kimden kaçıyoruz kendimizden mi? Ne olmayacak şey! Kimden kapıp kurtarıyoruz, Haktan mı? Ne boş zahmet!"
Sorgulamalı insan kendini, neden geldiğini, neden gideceğini,sonrasını...
Sorgulamalı, bu kadar ağlayanların içinde neden ısrarla gülmek istediğini.
Sorgulamalı vicdanını, imanını,niyetini…
Birilerinin acısıyla bölünmüyorsa kahkahalarımız, birilerinin mutluluğuyla kaybolmuyorsa acılarımız evet sorgulamalı imanı hem de hiç geç kalmadan. "Ey iman edenler!" diye başlayan ayetler hatrına. Allah-u alemin muhattap alışını nimet bilerek. "İman etmedikçe cennete giremezsiniz. Birbirinizi sevmedikçe gerçekten iman etmiş olmazsınız." buyuruşunu hatrımızda tutarak. Korkarak, çekinerek, ağlayarak…
Bugün başlangıcı olsun affetmelerin, imanın tadını almanın, Allah’a (celle celalühü) kul olmanın, kendimizi bir kez daha sorgulamanın sanki O’nun (c.c) huzurundaymışız gibi.