Cahit Sıtkı Tarancı
Otur ki sandalye hatırlasın
Sandalye olduğunu.
Masa da unutur masalığını,
Elini komasan üstüne
Bakışlarını ayırmaya gelmez,
Sürahi boşalır sonra suyundan.
Kadehim kadehim dediğin şey,
Dudağını değdirmedikçe kadeh değildir.
Mezeler de bilmez renklerini, lezzetlerini,
Çatalını dokundurmazsan.
Fakat farkındamısın? ...
Kerem Bilaloğlu
Ancak böyle anlarda herşeyin farkına varabiliyorum. Her sabah uyandığımda adımımı atıp başladığım yeni hayatım her seferinde farklı bir şekle bürünüyor. Ama dediğim gibi ancak böyle anlarda herşeyin farkına varabiliriyorum. Böyle anlardan kastım, zamanı yavaşlatmak. Gülünç gelebilir ‘’zamanı yavaşlatmak’’ bir o kadar imkansızda gelebilir. Ama
Farkındamısın? kalbimi çaldığının.
Nasıl aklımı başımdan aldığının?
Gizli gizli sana nasıl baktığımın,
Seni çok seviyor, söyleyemiyorum.Gözlerin kömürdenmiş gibi duruyor,
Bakışların da istikbal vaadediyor.
Aslında benden uzağa da bakmıyor
Seni çok seviyor, söyleyemiyorum.Nereye baksam hep seni görüyorum,
Aklımda bin türlü plan yapıyorum,
Ne yapabileceğimi bilmiyorum,
Seni çok seviyor söyleyemiyorum.Belki bana hayır demenden çok korktum,
Belki de senin dünyanda ben hiç yoktum,
Seni sensiz yaşamaya razı oldum,
Seni çok seviyor, söyleyemiyorum
Ne yapacagımı bende bilemiyorum.
Hayırlı geceler güzel insan. :)
Şuanda iletimi okuyorsun farkındamısın.
Farkındalık oluşturmak istedim.
Çünkü bu güzel birşey. :)