Belki de en iyi başlama noktası, stresli olduğunu düşündüğümüz şeylerin zihinsel bir listesini çıkarmaktır. Hiç kuşkusuz hemen, bazı örnekler verebilirsiniz: Trafik, iş teslim günleri, aile ilişkileri, parayla ilişkili kaygılar. Ama size şöyle bir uyan yaptığımı farz edin: "Tür-merkezli olarak değil yani bir insan gibi değil, bir saniye için, bir zebraymışsınız gibi düşünün." Büyük olasılıkla aniden listenizin üstünde başka öncelikler belirecektir: Ciddi bir fiziksel yaralanma, tehlikeli hayvanlar, açlık. Size yaptığım bu uyarı kritik bir şeyi göstermektedir. Sizin ve benim ülser olma ihtimalimiz bir zebraya oranla daha fazladır. Çünkü zebra gibi hayvanlar için hayattaki en can sıkıcı şeyler ani fiziksel krizlerdir. Diyelim ki siz şimdi o zebrasınız; üzerinize bir aslan atladı ve karnınızdan yara aldınız; ama kaçmayı başardınız. Belki daha sonraki bir saat içinde de arkanızdan sizi kovalayan o aslandan kaçmak amacıyla koşmaya devam edersiniz. Ya da diyelim ki siz o aslansınız; aynı derecede, açlıktan neredeyse ölmek üzere, stres içindesiniz; canınızı kurtarmak için ovada son hızla koşup, yiyecek bir şeyleri kapmak zorundasınız; yoksa yaşayamayacaksınız.
Bunlar gerçekten çok yoğun stresli olaylardır ve eğer yaşayacaksanız, çok hızlı bir fizyolojik tepki gerektirirler, bedeniniz de bu tür ani durumlarla baş etmek üzere harika biçimde uyum sağlamıştır.