Seneler kitabıyla çok sevdiğim Ernaux’nun iki kitabı yayımlandı. Cem Alpan Seneler için “kitapların kitabı.” demişti. Babamın Yeri ve 
Yalın Tutku Seneler ile aynı paralellikte ilerleyen kitaplar. Bireysel anılardan toplumsal olaylara uzanan ‘total romanlar’. 
Annie Ernaux otososyobiyografi türünün öncülerinden. Eserlerinde kültür, dil, cinsiyet, sınıfsal farklılık gibi konuları bireysel ve toplumsal açıdan irdeliyor. ‘Toplumsal bellek’ yazını da deniyor tarzına.
Babamın Yeri Ernaux’nun bir babasının ölümünden sonra yazdığı bir kitap. Geçmişe dönerek babasının hayatını, babası ile ilişkisini irdelerken bir dönemin panoramasını da çiziyor.
İşçi sorunları, sınıf atlama çabaları, eğitme bakış, dil-sınıf ilişkisi, yabancılaşma öne çıkan temalar. 
Seneler okurlarının aşina olduğu Ernaux tarzı, ilk defa okuyacaklar için ise Seneler kadar deneysel değil diyebilirim. Akla gelen bir hatıra, bir cümle ve onun çağrışım yaptığı anılardan olgulara ilerleyen düşünceler. Babamın Yeri bence en geniş okur kitlesine hitap eden kitabı. Çok da sevileceğini düşünüyorum.
Çeviri #sirenidemen
Koşmasaydım Yazamazdım, Murakami
KOŞUYORUM ÖYLEYSE VARIM!
Koşma Eyleminin Altında Yatan Derin Bir Varoluş Felsefesinin Kitabı: 
Koşmasaydım Yazamazdım
René Descartes ‘ın meşhur Cogito Ergo Sum’unun (Düşünüyorum, o halde varım) 
Haruki Murakami ‘nin kalemine sirayet etmiş halini okuyacaksınız.
Rene Descartes, varoluşun anlamını ve temelini düşünme eylemine bağlarken; Murakami, varoluşsal anlamını koşu
