Aşağıda, annem,
Nehrin hatırasında çay bardaklarını yıkıyordu.
Şehir görünüyordu:
Büyüyen çimento, demir, taş geometrisi,
Güvercin taşımayan yüzlerce otobüs.
Çiçekçi çiçeklerini mezata götürüyordu.
İki yasemin ağacı arasına,
Salıncak kuruyordu bir şair,
Çocuğun biri okul duvarına taş atıyordu.
Bir diğeri erik çekirdeğini,
Babasının renksiz seccadesine tükürüyordu
Ve bir keçi haritadaki “Hazar”dan su içiyordu.
Bir şair gördüm, konuşurken bir zambağa “siz” diyordu.
Reader Follow Recommendations
Babam, kırlangıçların iki kere gelmelerinden önce,
İki kardan önce
Babam terastaki iki uykudan önce,
Babam zamanlar önce ölmüştü.
Babam öldüğü zaman, gökyüzü maviydi.
Annem birden kalktı uykudan, kızkardeşim güzelleşti
Babam öldüğü zaman, bekçilerin hepsi şairdi.
Kaç kilo kavun istiyorsun? Diye sordu manav bana.
Sordum: Gönül hoşluğunun gramı kaça?
dedim benim seninle kırk kere fotoğrafım var
senin bundan kırk kere haberin yok
dedim ve uyandım!
başkasının sesiyle devam ettim dünyaya
Gözlerim ve kalbim ölümsüz bir savaştadır,
Senin bakışlarını ganimet edip paylaşamıyorlar.
Sayfa 52Kitabı okudu
Seni daha önce öpmüş olmalıyım
Yoksa nasıl bulurum yüzünde gülen ağzının yerini...
Ne zaman kör gözler senin belirginliğinle parlarsa öyle,
Gözlerim bile nasıl kutsanmış olur,
Sana bakarken, sendeki ışıkla,
Ölü gecede senin o mükemmel gölgenle bile,
Uykuya dalan kör gözlere ışık verir.
Bütün günler gece olarak görünür görene dek seni,
Ve rüyamda gördüğümde seni, geceler parlar gün gibi.”
Senin bir yansıman benim adım...
Sayfa 42
Her gözün vurulduğu o tatlı bakışlarıyla dolu yüzü...
Sayfa 11