Gazali diyor ki:
“Cihan, o cünûn bizi çok aldattı. Fakat gözlerimizin önünden şekillerin, güzel tayfların geçtiğini gördük ve onları temaşa ederek hülyalara daldık.”
Ve yine Gazali diyor ki:
“Evet, ölüme mahkum olduğu için, her şey boştur. Bu cihanın kâşanesi kum üstüne yapılmıştır. Mazi ve istikbal, taraf taraf uçurumdur.”
Ah, insanlar niçin her şeyi anlamıyorlar? Beş dakika, on dakika, yarım saat kendilerini unutsalar, kendilerini karşılarındakinin yerine koysalar, tam onun gibi -fakat hiç eksiksiz ve tam- onun gibi duysalar, her şey ne kadar yerli yerinde olacak. Hayır! İlla ki zıddiyetler, öfkeler, yanlış anlaşmalar, kıskançlıklar, inatlar, şüpheler, hakim olmak arzuları…
Zaaf anlarında, insanın can sıkıcı bir vakıayı tahsis edemeyerek umumileştirmesi ve bir felaketi aynı seri içindeki bütün menfi ihtimallere teşmil ederek hepsini hakikat gibi görmesi…
Fakat içinde çok derin, tehlikeli duyguların uyanışını fark ediyordu..
Bizim bizden daha büyük düşmanımız yoktur efendim.
Ben sustuğum zaman bile beni anlamalısın.
Türk klasiklerinin içinde en önemlilerinden biri bence Fatih Harbiye ..
Kitap o dönemde bolca kitaplarda konu edilen batılılaşmaya duyulan özlemi ele alıyor.Ancak bu kitapta ikilem arasında kalınıyor ve bu ikilemde yaşadığı ruh halleri anlatılıyor ana karakterin .
Neriman babasıyla birlikte Fatih semtinde yaşayan bir genç kız ,konservatuarda alaturka kısmında okuyor ve 7 yıldır Şinasi adlı yine konservatuarda kemençe bölümünde okuyan bir gençle nişanlı ..Daha sonra konservatuarın alafranga bölümünde bir gençle tanışıyor .Macit adlı ,batıya dönük yüzü olan bir genç o ve ondan sonra Beyoğlu'na gitmeye başlıyor ve batılılaşmaya olan bir özlem başlıyor içinde ..
Bu sırada büyük hezeyanlar yaşıyor ruhunda ..Hep bir arada kalmışlık ..
Ne Batıya ait hissediyor kendini ,ne yaşadığı hayati begeniyor ..
Sonunu söylemeyeyim okumayanlar vardır belki ...
Dönemini çok iyi anlatan bir roman... Fatih Harbiye Peyami Safa
"Eski, yırtık, pis ve iğrenç bir elbiseyi üstümden atar gibi bu hayattan ayrılmak, çıkmak istiyorum.."
- Peyami Safa / Fatih Harbiye
.....dalgın gözlerle kendi içini seyrediyordu.
Sayfa 63Kitabı okudu