Ve sevmenin bir deniz olduğunu anladım. Yüzmeyi öğretmek için denize atılmış minik bir çocuğun kalbiyle sevmiştim seni. Hem öğrenmek hem hayata tutunmak isteğiyle birlikte. Altımda üstümde sağımda solumda hep sen ol istiyordum. Sar istiyordum bir adayı saran okyanus gibi beni. Öp istiyorum hiç durmadan kumsala vuran dalgalar gibi. Seni sevmek bir denizin ortasında yolunu şaşırmak gibiymiş, en nihayetinde bunu anladım. Şimdiyse denizime gitmek istiyorum, kalbim yolunu kaybetmiş bir ırmak.
Meçhul ümitlere inanmadığım ân, beni kurtaracak şeyin ne olduğunu bilmek istiyorum. Ümit etmek bile az. Emin olmak ihtiyacı. Yalancı istikbalin şüpheli vaatlerine değil, teminatına ve senedine ihtiyacım var.
Bütün acılar korkaktır. Yaşama karşı duyulan aşırı arzu karşısında acı geriler; çünkü yaşama arzusu, düşüncelerimizde var olan ölüm arzusundan çok daha güçlü şekilde bedenimizin her zerresinde mevcuttur.
Davranışların aşırıya kaçtığı anlarda insanın şiddetle gerilen doğası öyle trajik bir ifadeye bürünür ki bunu genellikle ne bir resim ne de bir söz yıldırım düşmesine benzer bir güçle aktarabilir.
"Sen kazanınca ben de kazanıyorum, ben kazanınca sen de kazanıyorsun." gerçeğinin farkına varıldığı andan itibaren tutulacak en akıllı yol, "Sana nasıl yardımcı olabilirim?" çabası olmalıdır.
Yaşamında kendin olarak var olduğunda için bilir;
sesin, bakışın, yürüyüşün, gülüşün, tüm bedenin bunun sinyallerini verir. " Ah!" diye inlerken bile içinde bir şükür duygusu vardır. Acında da , hüznünde de kendinsindir .
İç tanıklığa önem veren kültürde kişi önce kendi özüne, vicdanına hesap verir. Sınavda öğrencinin başına gözetmen dikmeye gerek yoktur. En önemli denetimci içindeki vicdanıdır.
Dışarıdan baktığın zaman tenkit eder, eleştirirsin belki ama ancak onun gözünden bakabildiğinde, kendini gerçek anlamda onun yerine koyabildiğinde hakikati anlayabilirsin. Elbette bu arayışa hatalar, pişmanlıklar da dâhil...
Bir insanın gelişmişliğini ve olgunluğunu şimdi ve burada, etki alanı içerisindeki eylemleri yapma hususunda ne kadar bilinçli ve istikrarlı bir şekilde sorumluluk duyduğu gösterir.