'Hisler yanıltır.'
'Zaman da öyle, insanlar da...'
Anlıyordum ki, kilometrelerin hesabını yapmak yalandı, yanlıştı. Aşkta uzaklık ya da yakınlık, yüreğin izin verdiği, hissettiği kadardı.
Umut
Bitmeyecek bir savaşın içinde barış beklediğimi anlamıştım.
Sayfa 106 - Ephesus ExclusıveKitabı okudu
Bazen kadere kafa tutmak yerine, savurduğu yöne esmek gerekir..
Kokusu burnumun ucunda, teninin sıcaklığı masanın altında sıktığım ellerimde tütüyordu!
İnsan duygularını bir kaba koyup tartamıyor, hangisi daha ağır, hangisi daha büyük ölçemiyor. Uzak olunca hepsi birbirine benziyor çünkü... Oysa en güçlüsü, en ağırı, en büyüğü özlemmiş. Onu görür görmez, bunu anlamıştım. Küllendi, küllenecek diye beklerken, 'zaman' demiştim hep kendi kendime. Şimdi bunun ne denli komik ve ucuz bir teselli olduğunun farkına varıyordum.
- Zamansa, işte yıllar, işte zaman... Kime, neye, hangi yaraya derman ?