"İnsan olmak kolay değildir, hele ki 'insanca' yaşanabilecek bir toplum düzeni yoksa!"

İnsan ancak kaybetmekten çok korktuğu bir şey için yalan söyler.

"Sabırla, tevekkülle insanın kazanamayacağı kalp, fethedemeyeceği kale yoktur, değil mi?"

"İçimde yarım kalmış bir konuşmanın üzüntüsü vardı."

Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim. Sen bana dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu, benim de bir ruhum bulunduğunu öğrettin.

Seni seviyorum. Deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum.

"Zavallı insanlar kendi kendilerini nasıl aldatıyorlar! Ve bir hayaliham peşinde ne çok para, ne çok vakit, ne çok sıhhat sarfediyorlar."

Sesinde kalbi okşayan bir şey vardı.

Unutunuz! En iyi intikam bu değil mi?