"Ruhu çoktan ölmüştü,geriye öldürülecek yalnızca bedeni kalmıştı."
“Acı olmadan mutluluğun değerini bilemeyiz.”
Okur Takip Önerileri
Niye bu kadar geç tanıştık diye sorgularken, tanıdığına pişman olmak.
Sonra çıkıyorsun dışarı,
bakıyorsun güneş hala tepede.
Yıllardır kurduğun cümleyi bilmem kaçıncı kez kuruyorsun:
"Ne yapalım kısmet değilmiş..."
"Neden gülmüyorsun dedim,
tekrarını yapmayınca unuttum,dedi.
peki neden ağlıyorsun,dedim
insan her gün okuduğu şeyi unutur mu, dedi."
Belki dostlar da gelecek, çelenkler getirecekler, ama bir tabut üstünde çiçekler neye yarar?
" Papatyalar Konuşabilseydi eğer onlar derdi ki ;" Sahte sevginiz için koparmayın yaprakları mı"
Yanlış görebilirsin,yanlış bilebilirsin ; hatta yanlış düşünebilirsin ama yanlış hissedemezsin .
Kime sorsam,
"Ben senin mutluluğunu istiyorum" dedi.
Ne kastınız vardı mutluluğuma, anlamadım gitti....
Asla affedilmeyen kırgınlıklar insanın karakterine gölge düşürür...
Kağıt insandan daha değerlidir.
Eskisi kadar özlemiyorum seni,
Ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda..
Adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor..
Yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.
Biraz yorgunum..
Biraz kırgın..
Biraz da kirletti sensizlik beni!
Nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama
“İyiyimler” yamaladım dilime.
Tedirginim aslında, seni unutuyor olmak,
Hafızamı milyon kez zorlamama rağmen yüzünü hatırlayamamak korkutuyor beni..
Gel diye beklemiyorum artık,
Hatta istemiyorum gelmeni..
Nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde.
Arasıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
Benim derdim yeter bana banane!
Alıştım mı yokluğuna?
Vaz mı geçiyorum, varlığından?
Tedirginim aslında,
Ya başkasını seversem?
İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem...
“Uykuyla dinlenemeyecek kadar yorgunum artık.”
Baktım sana kızgın değilim
Kırgın değilim
Dargın değilim
Kısacası artık
Ben sana "hiçbir şey" değilim.
