Ziya
@fayrapziya
budala
İÜ SBF
Istanbul
1088 reader point
Joined on February 2019
Okuma Hedefleri
Ne yaparsak yapalım, gerçeklikte olup bitenler bizim her türlü düşümüzü, düşlememizi, yapıntımızı fersah fersah geride bırakıyor.
Sayfa 223 - Metis / 2020
Nedensel dizilerin, nedensellik zincirlerinin, bir insanın yaşamında önemsiz, anısı bile silinivermiş bir olaydan, durumdan, davranıştan yola çıktığımızda, bizleri nasıl önemli, dirimsel sonuçlara vardırabileceğini, belli bir yaşa ulaşmış herkes biliyor olsa gerek.
(…)
Oysa, bu zincirin bir, iki ya da birkaç yerinde, kaçınılmaz gidişi koparmak, kırmak, durdurmak ya da başka yöne saptırmak fırsatları çıkar. Bir söz, bir soru, bir gecikme —hele gereğince kullanılır, değerlendirilirse— her şeyi değiştirebilir. Oysa çoğu zaman —çok yüce ya da çok karmaşık düşüncelerle— bu fırsat kaçırılır, yazgıyı gene kendi elimizle —ama bilmeyerek— kurar, farkına varmayarak haklı çıkarırız.
Sayfa 204 - Metis / 2020
Gözümüzün, kafamızın, düşünce yapımızın birtakım yanılgılar taşıyabileceğini, bizi yanlış birtakım sonuçlara vardırabileceğini kuramsal olarak kabul ederiz de, nedense, bu yanılgıları, yanlış sonuçları göremediğimiz gibi, bize bunları gösterenlerin sözlerine kanmamağı da büyük akıllılık sayarız.
Sayfa 200 - Metis / 2020
Reader Follow Recommendations
Bugün hiçbirimiz geri dönemez, hiçbirimiz vazgeçemeyiz. Oysa hiç değilse birkaçımız, biliyoruz ki birtakım dönülmez sanılan yerlerden her zaman dönülebilir; yeter ki durduğumuz yerden ileriye değil, ileriden, durduğumuz yere bakabilelim. Güçtür bu iş, ama olmayacak, yapılmayacak bir şey de değildir.
Sayfa 130 - Metis / 2020
Ya ölmem, ya kaçmam, ya da bambaşka biri olmam gerekecek; öylesine bambaşka biri ki, bunun güçlüğü karşısında kaçmak daha kolay görünüyor, hele ölmek, hepsinden kolay; kendimi öldürmek durumunda da kalsam…
Sayfa 126 - Metis / 2020
Doğrusunu söylemek gerekirse, kendi düşüncelerimi değiştirmek durumunda kalabileceğimi düşünüyorum da, karşımda olanların bir gün benim düşüncelerime yaklaşabileceklerini hiç umamıyorum.
Sayfa 89 - Metis / 2020
Bizi ürkütmesi gereken ne varsa, iyi bir şeyin belirtisiymiş gibi davranıyoruz; sevinmeğe bakıyoruz böyle bir iyilik karşısında. Böyle bir sevinç olanağı bulmuşken korku içinde yaşamak, yeğlenecek şey değil.
Sayfa 36 - Metis / 2020
İnsanlar, gitgide, istediklerine, dilediklerine inanmakla yetindiklerini, düşünüp tartmayı, ölçünmeyi, olanı biteni görmeğe çalışmayı yavaş yavaş bir yana ittiklerini daha fark etmiyorlardır belki de.
Sayfa 33 - Metis / 2020
Söylenti elbet, bütün bunlar. Doğrusunu kimse bilmiyor. Ayrıca, bilinecek bir doğru var mı? O bile bilinmiyor.
Sayfa 30 - Metis / 2020
Beklemek, deniz fenerlerinin, kayaların, kalebentlerin işi. Rüzgar burgaçlarının göğsünü yontacağını bile bile beklemek… İnsan dediğin gökte bulut. Yaşam ne yana eserse o yana sürükleniyormuş. Bazen çivilenmiş gibi de kalabiliyor, rüzgarsız. Ama en çok deniz gibi kendini kıyıya vurup duruyor. Her vurduğu kıyıdan bir şeyler kopararak ya da özünü bırakarak çekiliyor kendi içine. Bunları tek tek anımsattım kendime.
Sayfa 101 - Vacilando / 2023Kitabı okudu
İnsan yapamadıklarının, yaşatamadıklarının özrünü, uzattığı tek bir çiçekte, upuzun bir cümleyi susar gibi söyleyebilir miydi? Kim bilir, belki söyleyebilirdi.
Sayfa 91 - Vacilando / 2023Kitabı okudu
Çevreyi saran olağanüstü sessizliğin, göz alabildiğine uzanan gökyüzünün, yanıp sönen sonsuz çokluktaki yıldızların; yüreğin bilinmeyen, tadılmayan duygular, giderilmeyen özlemlerle tıka basa doldurulması mümkün mü?
Sayfa 228 - YKY / 2023Kitabı okudu
Hiç gitmemeliydim. Çünkü dönmek, geri dönmek… Anlatılır gibi değil. Öyle saçma, öyle anlamsız ki!
Sayfa 154 - YKY / 2023Kitabı okudu
“Bir iç dünyası vardı. Kurulu düzenin yabancısıydı. Ve o bunu bilmezdi.”
Sayfa 146 - YKY / 2023Kitabı okudu
İnsan anlayamamanın sınırında gerçeküstüne sığınır. Kurtuluş değildir bu. Kaçmaktır aslında. Kaçmak, birtakım acıları göğüslemekten daha güçtür, daha yorucudur. Farkına varmadan yıpranırsın.
Sayfa 132 - YKY / 2023Kitabı okudu