O akıl budalaları ki, gözün nasıl gördüğünü anlamadan gördüğü şeylere inanırlar, fakat görmediklerine inanmazlar, gözlük üstüne gözlük takarlar ve üstelik görüneni bile göremezler; işte onlar, ellerinde birer istiklâl pertavsızı (büyüteç) taşırlar, eşya ve hâdiselerin posalarını hep onunla incelerler ve hiçbir şey bulamazlar...
Büyük Doğu Yayınları
İnsandan kaçmak kolay; kendimden kaçabilsem..
Sayfa 142 - Büyük Doğu YayınlarıKitabı okudu
Kaç mevsim bekleyim daha kapında,
Ayağımda zincir, boynumda kement?
Beni de, piştiğin belâ kabında,
O kadar kaynat ki, buhara benzet!
Bekletme Yunus'um, bozuldu bağlar,
Düşüyor yapraklar, geçiyor çağlar;
Veriyor, ayrılık dolu semalar,
İçime bayıltan, acı bir lezzet.
Rüzgâra bir koku ver ki, hırkandan;
Geleyim, izine doğru arkandan;
Bırakmam, tutmuşum artık yakandan,
Medet ey dervişim, Yunus'um medet!
Necip Fazıl Kısakürek
Zaman, iki ucu sivri bir ok… Ne tarafa gittiği belli değil… Mezara doğru mu, beşiğe doğru mu, belli değil… Eğer genç önde olan, son olan demekse, o ben miyim, siz misiniz, belli değil… Zaman diyor ki bana önde olan sensin! Beni anlamak için kafa patlatandır önde olan… O sensin!.. Sana geri diyenler de, beni aldatıcı kıvrımların içinde akılı tersinden görenler… Zamanı anlatın çocuklar; anlamak değil de, düşünün yeter! Zamanın yuvarlağını düşünün, meşin topunkini değil…
Ölen ölüyor bense ölümü yaşıyorum!
Sayfa 59 - Büyük Doğu YayınlarıKitabı okudu