Fe eyne tezhebun.(Nereye bu gidiş?)
Azami bir hafta sürecek bir tatil için üç beş valiz dolusu eşya hazırlayıp , seyahate çıkacağı aracın bütün bakımlarını eksiksiz yaptıran; bir müddet su kesintisi olacak dendiğinde hazırda kova kova su bekletip , hava parçalı bulutlu dense bile dışarıya şemsiyesiz dışarıya adımını atmayan, taş çatlasa yüz sene kalıp göçeceği bu dünya için hiç ölmeyecek gibi çalışıp; sonsuz bir ahiret için en ufak bir hazırlık yapmayan biz Adem oğulları sahi bu gidiş nereye böyle?
Bakış
Fe Eyne Tezhebun
(Bu gidiş nereye?)
«Allaha inandım de, sonra dosdoğru yürü!»
Hakikat sana teslim, imanından ötürü... «Hikmetin başıdır Allah korkusu...»
Allah korkusundan, vicdan burgusu...
«Müminin görüşünden sakının» ey bilginler!
«Yaradanın nuriyle nazar eder müminler!»
«Yeter Allahtan korkmak, eğer gaye ilimse;
Ve cahil kalmak için, yeter güvenmek nefse!...»
«Hikmet Müslümanın kaybolmuş malı;
Nerde görse, kimde bulsa almalı!»
«Ne doğru söylemiş şu sözü şair Lebid:
Allahtan başka herşey bâtıl», içi boş ümid...
«Akılla rızklanan felâhı buldu.»
Üstün akıldır ki, Allahı buldu.
Haberin ismi Değnekçi vahşeti
Zihinlerden önce Vicdanlar eğitilmeli. Ahlaklı ve Allah korkusu olan bir toplum nasıl oluşturulabilir nasıl inşa edilebilir bunları düşünmeli. Günümüzde eğitimlerin verildiği alanlar ihyâ'nın sembolü mü yoksa imhanın mı bunları düşünmeli.(Sözde)modern bir toplum değilken ne haldeydik, modern toplum olma yolunda ilerlerken ne haldeyiz bunları düşünmeli.Anne karnından tertemiz dünyaya gelen çocuk 20-30-40-50 yaşına geldiğinde nasıl SUÇ makinesi haline dönüşebilir ve bunların çözümü nasıl olmalı bunları düşünmeli.En önemlisi de ceza sistemimiz caydırıcı mı değil mi bunları düşünmeli. (Fe eyne tezhebun- Bu gidiş nereye?)
Ömür İsrafı
Sadece dil ile tefsir edildiği vakit yüreği öyle tazîp ediyor ki muzdarip bir hâl içine giriyor insan.
Hele bir de iç yüzüne bakmak lazım.
Bakalım..
Öyle ki ;
Ömrümüzü yeislerle dolu mütemadiyen ve iptidai olarak tüketiyoruz.. Bunların bariz amili olansa bizleriz elbet.
Ne İçin Varsak Onun İçin Yaşamayı bir türlü kendimize öğretemiyoruz. Bu bizler için artık muğlak bir olay oluyor ne yazık ki..
Her geçen yılı, ayı, haftayı, günü,saati, saniyeyi geri getirme gibi bir gücümüz yok.
Geçti.
Şuan da saniyeler geçiyor. Geçmekte. Giden saniyeler bile gelmeyecek artık .
O geçen saniyeler her zaman nedametlerle , serzenişlerle, ihtilaflarla, mihnetlerle, inkîsarı hayal ile geçiyor.
Hülasa Ömür israfıyla..
Rabbimiz Kur'an-ı Kerîm Tekvir Suresî'nin 26.ayetinde şöyle buyuruyor :
"FE EYNE TEZHEBUN"
-Nereye bu gidiş?
Peki "hal böyleyken siz" Nereye gidiyorsunuz?
RABBİMİZ bizlere soracak ya cevabımız ne olacak ahiret günü?
Peki imtihan dünyasında iken bizler kendimize soruyor muyuz? Bu gidiş nereye? Ömür geçiyor ama nasıl geçiyor? Kim için ne ile geçiyor ?
RABBİM bu meşakkatler karşısında bizlerin yardımcısı olsun. Ömrümüzü hayırla geçirmeyi, ihsanda bulunmayı , müsamaha ve intibak ile riyazet ederek ona vasıl olmayı nasip eylesin.. İNŞAALLAH. .
Vakt-i Şerifleriniz hayr olsun..
Selam ve dua ile..
Hiç soruyormusunuz kendinize?
Fe Eyne Tezhebun? (Bu Gidiş Nereye?)