Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.13
·
Puan vermedi
Jose Saramago
Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş
Ölüm ortadan kalktığında, diriliş de olmayacaktır
Günlerden bir gün ölüm ülkenin birinde can almaktan sıkılmış ve ülkedeki insanlar ölmemeye başlamış.Çok hasta ve yaşlı olanlar bile ölümsüz olmuş.İlk anda kulağa hoş geliyor ama ülkedeki insanlar zamanla ne kadar büyük bir felaketle karşılaştıklarını fark ediyorlar ve kendilerince can çekişip ölemeyen yakınlarını komşu ülkelere götürüp getirir oldular.Sonra yine günlerden bir eflatun zarflar ülkenin dört bir yanına gönderiliyor ve bir hafta sonra zarfı teslim alan kişinin ölüm kapısını çalıyor.Bir hafta sonra öleceğini öğrenen kişiler kimi hiçbir şey olmamış gibi yaşamaya devam ediyor kimi bir daha mı geleceğim dünyaya diye eğlence ve zevk sefaya dalıyor..
Yaşanan bu olaylar sonrasında ahlaki çöküş,toplumsal yozlaşmayı çok güzel bir şekilde kaleme almış yazar daha önce de körlük adlı eserini okumuştum keyifli bir kitap
#alıntı
Oysaki ölümün zalim olmaya ihtiyacı yoktur, insanların canını alması yeter de artar bile.
Kötü kader diye bir şey yoktur;
21. yüzyıl vardır ve bu yüzyıl
bir kelebeği bile intihar ettirebilir.
Hayat böyleydi işte, kaşıkla verir verir ve sonra bir gün kepçeyle verdiklerinin tümünü geri alırdı.
İnsan olmanın ne demek olduğunu her geçen gün daha az bileceğiz.
Eğer felsefe yapıyorsak, bu öleceğimizi bildiğimizdendir, Montaigne bey demiştir ya, felsefe yapmak, ölmeyi öğrenmektir.
Sizce ölümsüz bir dünya nasıl olurdu??
#kitap
#okumak
#booklover
#bookstagram
#reading
#readmorebooks
#bulutumsuokuyor
#kirmizikediyayinlari
Öncelikle uzun bir alıntıyla başlayacağım..
"Yazmaya başladığı günden geriye doğru yolculuğa çıkan Montaigne’in çabası, Rönesans’ın en parlak döneminin ardından gelen kargaşada hayatını yeniden anlamlandırma ya da insan gerçekliğini yeniden inşa etme girişimi diye de adlandırılabilir. Amaç, kendinden yola çıkmak ve yine kendine varmaktır;
Adı bilinmeyen ülkeden herkese selamlar.
7. Saramago eserini okumuş oldum ve kendimi bilinmeyen ülkenin bir ferdi gibi hissediyorum artık. Hayranları iyi bilir Saramago kural tanımaz. İsimsiz bir ülke ve evrensellik virgülle birbirine bağlanmış uzun cümlerle siyaseti, dini ve ekonomiyi edebiyat içinde ustalıkla harmanlamış. Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş eserinde ise insanı ölüm ile ilgili düşünmeye sevk eder. Ölüme ne kadar hazırlıklıyız bu muammayı irdelemeye çalışır ve çalışırken de hayran bırakır.
• Doğal olan ölmektir ve ölümler ancak doğal gidişatın dışına çıktığında ve artış kaydettiğinde endişe verebilir.
• Felsefenin de aynen dinler gibi ölüme ihtiyacı olduğu için, eğer felsefe yapıyorsak, bu öleceğimizi bildiğimizdendir, montaigne bey demiştir ya, felsefe yapmak, ölmeyi öğrenmektir.
• Her millet hak ettiği hükümet tarafından yönetilir.
• Ölüm bizim hakkımızda her şeyi bilir, belki hüzünlü olmasının temelinde de bu yatmaktadır. Evet, doğrusu ölüm hiç gülmez ama gülmek için dudakları da yoktur, o halde bu anatomi dersinden çıkaracağımız sonuç da sanılanın aksine gülümsemenin dişlerle ilgili bir eylem olmadığıdır.
20.yy' a damgasını vurmuş bir akımdır varoluşçuluk. Temellerini 19.yy'da Soren Kierkegaard atmıştır ve köklerini Sokrates'in ''kendini bil'' ve ''sorgulanmamış yaşam, yaşanmaya değmez'' düşüncelerinden alır.
Ortaya çıktığı zaman göz önüne alındığında, ağır bedelleri olan, bizim belki de hiçbir zaman tam anlamıyla anlayamayacağımız vahşeti, ikinci
423 syf.
9/10 puan verdi
“Soruşturulmayan, üzerinde düşünülmeyen bir hayat, yaşanmaya değmez.”
-Sokrates
Eser adı üstünde tam bir felsefeye giriş mahiyetindedir. Birçok felsefe kitabının aksine ne ağdalı, anlaşılması güç, zorlu, keşmekeş bir dile ve anlama sahip ne de okumayı sıkıcılaştıran, gereksiz bilgi yığıntısından oluşan vakit kaybı bir türe mensup.
Gayet
Var Mısın Ki Yok Olmaktan Korkuyorsun?
Uzun bir aradan sonra merhaba demek bazı bedenlerde ıstırap yaratsa ve zor olsa da bunun buradaki kişiler ve benim için hiç mi hiç ehemmiyeti yok. Tek olduğumuz bir yaşamda başkalarını ayna görevi olarak kullanıp üzerimize çeki düzen vermenin azabını toplumsal olarak en derinlerde hissetmeliyim ki; buna ihtiyaç duyuyoruz. Bu durum bizim
DOLMADAN BOŞALAMAZ..
‘içi ne kadar doldurulursa doldurulsun yine de hafiftir hayat. Çünkü altı deliktir. Delikse ölümdür! Bütün kazançlar bu delikten kayıp gider’ ve böylece kendi vahşiliğini mevcut dünyayı reddedişini kendince meşrulaştırırdı. Ama bu sözü söylemesinin bir nedeni daha vardı. O da bahsettiği deliği tıkayacak yeteneğe sahip
Ölüm yoksa kaos var! Çağımızın geldiği şu noktada bilim ölümsüzlüğü bulmalı ve devletler ölüme yol açan her türlü olayı Yok etmeli. Fakat ölüm olmadan yaşayabilecek miyiz? Ölümsüzlük durumunda ne tür sıkıntılar ortaya çıkacak. Devlet, din kurumları, hastaneler, bakım evleri, cenaze defin kurumları, sigorta şirketleri..hiç hesapta olmayan olağanüstü bir durumla karşı karşıya kalacaklar ve herhangi bir fikirleri de Yok çünkü ölüm nasıl Yok olurdu.Jose Saramago'nun okuduğum ilk kitabı ve hiç akla gelmeyen bir kurgu ile ölümün gerekliliğini apaçık gösteriyor bize. Ölümsüzlük durumunda bile bazı kurumların durumu çıkarları için kullanacağını da.. ölümsüzlüğü ararken bi anda ölüme çareler bulmaya da çalışacağız. Nasıl ve neye göre ölüme karar vereceğimizi de keşfedeceğiz. Saramago Nun tarzı da çok farklı. Diyaloğları sadece virgül ile ayırması ilk başta okumamı yavaşlattı ve zorlandım fakat 40-50 sayfadan sonra farkında olmadan aktı.
Hoşuma giden bir iki alıntı da eklemek isterim;
"Montaigne bey demiştir ya, felsefe yapmak, ölmeyi öğrenmektir."
"Ölüm bunları yaşamaktan evladır."
Diğer kitaplarını okumak istedim.