Yazan Özkan Öze - Resimleyen Narges Hashemy “ibn Tufeyl ile Akıl Adasında Bir Başına”..
“Çünkü insan düşünebildiği, fark edebildiği, öğrenebildiği, bilebildiği kadarından mesuldü. Fakat bu düşünmediği yani düşünmemeyi tercih ettiği, fark etmediği, yani dönüp bakmadığı, öğrenme imkânı varken öğrenmediği yani öğrenmemeyi tercih ettiği, bildiği halde yapmadığı, isteye isteye yapmamayı seçtiği şeyler için geçerli değildi.”
Kadir Koç bünyesinden “çocuklar için düşünce yolculukları” adı altında çıkan eseri tavsiye listeme eklerken, ben sadece çocuklarla sınırlamıyorum, yetişkinlerin de kitaptan alabileceği, derinliği olan, satır aralarında süzülen “silkelen kendine gel” mesajları mevcut.
Vaktiyle kızım için de çok fazla arayışa girdiğim bir alan bu, çocukların düşünce yapısı ve yaşlarıyla doğru orantıda gelişen felsefi soruları. Beni en çok zorlayan “ölüm, Allah, cennet-cehennem ve artçılarıydı” yanıt verirken güçlük çekiyor, izole kalmasını istediğim konularda bile ummadığım sorularla karşılaşıyordum. Kreş dönemi, yaştaşlarıyla birlikte geçirdiği zamanın çoğalmasıyla birlikte elbette sorular da çeşitlenip çoğaldı. Bu bağlamda ilk adım, çocuğun birey olma yolunda soru sorma özgürlüğü, yani aradığı cevaplara doğru soruları sormayı öğrenmesi. Eserin anahtar kelimesi “soru”.
Tomurcuk kişiliklerin serpilirken doğru kaynaklardan beslenmesi gerektiğine sonuna kadar inanıp, destekleyen biri olarak, kitabı edinip, önce sizin sonra çocuğunuzun okumasını salık veriyorum.
Sevgim üzerinize olsun
Saygılarımla
Hayat bir performans,bir iş değildir.
Hayat bir aşk ilişkisidir, şiirdir, müziktir.
Bunların maksadı ne? gibi çirkin sorular sorma çünkü sorduğun anda hayatla bağlantıyı koparırsın.
Hayatla köprü kurmak için felsefi sorular işe yaramaz.
Felsefeni bir kenara bırakmalısın.
