Pirinç taneleri savurmuştuk havaya,
Grapon kâğıtları, konfetiler...
Fener alayı geçmişti gözlerimden
Işıl sevinçle alkışlamıştı.
Fener ışığının altında bir kitap açıp yüksek sesle şiir okumaya başladı. Gerçekten çok güzel, çok duyguluydu.
Sayfa 16
Aldığını geri vermez bir karanlık dört yanımızda
Hangi perdeyi aralasak gece
Hangi taşı kaldırsak çaresizlik
Ölüm isli bir fener ışığı bu karanlıklarda
Ölüm yorgun askerlerin tek umudu sıcak
Biz bu ölümlerle yakınız ölümsüzlüğe
Bu karanlıklarla uzak
"Karakter sahibi olmanın ve dalgalanan bir gemi enkazı arasında, çamurlu deniz ortasında beyaz bir fener gibi durmanın büyük duygusu içimi doldurdu."
Sayfa 42Kitabı okudu
Büyük İnsanlık
Büyük insanlık gemide güverte yolcusu
tirende ücüncü mevki
şosede yayan
büyük insanlık.
Büyük insanlık sekizinde işe gider
yirmisinde evlenir
kırkında ölür
büyük insanlık.
Ekmek büyük insanlıktan baska herkese yeter
pirinç de öyle
şeker de öyle
kumaş da öyle
kitap da öyle
büyük insanlıktan başka herkese yeter.
Büyük insanlığın toprağında gölge yok
sokağında fener
penceresinde cam
ama umudu var büyük insanlığın
umutsuz yaşanmıyor.
Sayfa 20Kitabı okudu
"Wilhelm, aşk olmasa hayatın ne anlamı olur? Işık vermeyen büyülü bir fener gibi! Küçük lambayı içine koyar koymaz, beyaz duvarında rengarenk imgeler görünür sana!"
Sayfa 36Kitabı okudu
