Unutulmuş Bir Kadın Şair : Feriha Aktan
Feriha Aktan : 1924 - 1983
Feriha Aktan
Feriha Aktan
Yaklaşık 10 sene önce bir antolojide bir şiirine tesadüfen rastladığım , adını daha önce duymadığım bir şair Feriha Aktan. Şöyleydi şiir , "Bilinmez neler gizlediği her köşe bucağın Kim bilir hangi umuda tutsak Belki unutulmuş bir gözyaşına Apayrı bir düzen apayrı
Benek
bembeyaz benekleri belirir önümde bazan gözlerimi içine yumduğum bazan hatırlarım ansızın başımı sokaklarda unuttuğum gidip yeniden getirmek ister onu uğraşır boşu boşuna öteki başım yine de zaman olur
Reklam
akşamdır günlerin ardı acılar sökülür kendiliğinden yeniden başlar yalnızlığımız sesimiz kuytularda kaybolur ardından yetişemezsek zamanın yitirirsek gözlerimizin rengini bize anlamsız bir gülüşle bakan durakta boşuna çalan bir saat olur
sen daha küçüksün söğüdün suyla konuştuğunu bilemezsin göremezsin yaprakların yeşilindeki yarayı duyamazsın yaklaşan sesini ölümün
daha yaşanmamış mevsimlerde bir tesbihtir sıralanmış duygularım sanki çiçek açmış kayalarda bir türlü koparamadığım bir dönemeçte kaybolup gitmişim ölesiye sevdiğim bu dünyada okyanuslar dalgalanır içimde bir şarkı tutturmuş dudaklarım unutmak isteyip de unutamadığım
Düşün
gözbebeklerinden yavaşça inerken üstüne üstüne uyku ve tepenin doruğundan apansız düşüşün sonra bilmediğin kuytu bir kumsalda eğer yalnızsan ve de ağlıyorsan geceleri uyumadığımı düşün mevsimlerden sonbaharsa rüzgar buruşturuyorsa dalları yaprakları ellerimin özlemidir çiçek gibi dolan avuçlarına bir yerin kopmuş gibiyse gövdenden içine işlemişse yağmur üşümüşsen yine de içindeki yangını söndürememişsen kapa gözlerini ve beni düşün sis düdükleri ötünce limanda hep gözlerimdir gördüğün ikimiz bir çiçeğe sap olamasak da bir gün kopup düşeceğimizi düşün
Reklam
hele şu öldüresiye mutluluk bulutları ağlatan dualarımız nice nimetlerin tadından içimiz buruk gözlerim ufuklarda bakakalmışım
yüreğimiz sancılar içinde ve bir çivi gibi çakılmışız yeryüzüne
Sen
zamanın kaydığını görürsün günlere bakarsın gözlerin yaşlı hızla dönersin ellerin göklere karşı bilemezsin geleceği sokaklar yorgun sokaklar suskun ve yakmış lambasını ölüm ellerinle tut bulutları gözlerinde taşı dünyayı ve rüzgarı öldür saçlarında uzaklaşan tren çığlıklarında zamanın kaydığını görürsün kim bilir ne zaman nerede ölürsün
Sonbahar Yüklü Tren
en güzel şarkıları dinliyorum bir tutkunun ucundan hiç görmediğim bir yerde beni düşünüyorlar biliyorum şu gülen çocuk benim ihtiyar adam ben sokaktan sürükleyip götürdüler unuttum bir fenerde gözlerimi sonbahar yüklü trene attılar beni tekerlekler arasında eziliyorum gülen çocuk ben değilim artık fenerler vermiyor gözlerimi geri oysa en güzel şarkıları dinliyorum bir tutkunu ucundan hiç görmediğim bir yerde beni düşünüyorlar biliyorum
Reklam
Ayrılık
ayrılık sözcüklerde gizli sözcükler acımasız sözcükler ağlatır bizi nedenli nedensiz günler koşmada akşamlara akşamlar ayırır bizi geceler konuşur kendince yıldızlar acısız öylesine geçer ömrümüz bir böcek örneği nice yıllar var bilemeyiz ayrılık sözcüklerde gizli sözcükler acımasız
eski serüvenler doluyor içine o kuytu pencerenden oysa bütün bunlar yalan bir iç bulantısı gibi gölgeleri yitirdi zaman bir atımlık kurşunumuz kalmış bir sözcük parçasından düşünüyorum sarhoş bir karanlıkta o yemyeşil dünyayı zaman sancılar içinde eski günleri öldürüyorum güçlüyüm artık yendim doğayı öylesine rüzgarlı bir kentte kuşlar kadar başıboş asılmışım bir kağıt ölçeğine ve ellerim gökyüzünde daha ne bekliyorsun sen fırtınalar kaçıyor benden başını kuytulardan uzat sen de gel
kadife çiçekleri vardı güllerin arasında kaptırınca bağrını acı rüzgara gülücüklerle bakardın kuytu sokaklara yolları gözlerdin akşamları gölge çiçekleri arardın her gün çimlerin arasında hiçbir şey yokken birden masmavi düşlere dalardın
Yığın
İlk ağaç çiçek açtığına şaşırmıştır İlk bulut ince ince yağmurlaştığında İlk balık belki yadırgamıştır solungaçlarını Kuş çözememiştir kanadındaki o uçarılığı ilkin Sen bana benzeyemedin Bense sana.. Çimen o pembe gülü özlemiştir yeşilliğine İlk rüzgar bilememiştir ne yönden eseceğini İlk solucan gözlerini aramıştır boşuna Arı ilk emeceği bal çiçeğini ne bilsin ? Ben sana benzeyemedim Sense bana..
Resim