Unutulmuş Bir Kadın Şair : Feriha Aktan
Feriha Aktan : 1924 - 1983
Feriha Aktan
Feriha Aktan
Yaklaşık 10 sene önce bir antolojide bir şiirine tesadüfen rastladığım , adını daha önce duymadığım bir şair Feriha Aktan. Şöyleydi şiir , "Bilinmez neler gizlediği her köşe bucağın Kim bilir hangi umuda tutsak Belki unutulmuş bir gözyaşına Apayrı bir düzen apayrı
Reklam
Şimdi ben Onulmaz acılar içindeyim
Sayfa 42 - Güney Yayınları -1.Baskı- 1971
168 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
·
20 günde okudu
BİR İSTANBUL ROMANCISI : ORHAN PAMUK
"Bilinmez neler gizlediği her köşe bucağın Kim bilir hangi umuda tutsak Belki unutulmuş bir gözyaşına Apayrı bir düzen apayrı bir basım Kimler okuyacak kimler çiğneyip ezecek Bir roman çiziyorum yollarına İstanbul'un" Feriha Aktan 1983 senesinde vefat eden bu çok az bilinen , neredeyse hiç bilinmeyen kadın şairimizin dizeleriyle
Orhan Pamuk'ta Yazıyla Kefaret
Orhan Pamuk'ta Yazıyla KefaretJale Parla · Yapı Kredi Yayınları · 201833 okunma
Bir büyük aynaya soruyorum saati Gülüp geçiyor bana Gittikçe daralıyor dünyam Sığmıyor yıkıntılara
sen daha küçüksün söğüdün suyla konuştuğunu bilemezsin göremezsin yaprakların yeşilindeki yarayı duyamazsın yaklaşan sesini ölümün
Reklam
Bir çığlıktı yalnızlığım Hepiniz mi sağırdınız ?
Sayfa 11 - Yeditepe Yayıncılık-1.Baskı-Nisan 1975-İstanbul
daha yaşanmamış mevsimlerde bir tesbihtir sıralanmış duygularım sanki çiçek açmış kayalarda bir türlü koparamadığım bir dönemeçte kaybolup gitmişim ölesiye sevdiğim bu dünyada okyanuslar dalgalanır içimde bir şarkı tutturmuş dudaklarım unutmak isteyip de unutamadığım
Bir şey var aramızda Senin görüp yaşamadığın Benimse anlatamadığım
Sayfa 49 - Güney Yayınları -1.Baskı- 1971
Ben sana acılandım Sonra kendi acısızlığıma bakakaldım
Reklam
Ve artık bilmiyorum Ne demektir insanları sevmek
Sayfa 50 - Güney Yayınları -1.Baskı- 1971
yüreğimiz sancılar içinde ve bir çivi gibi çakılmışız yeryüzüne
akşamdır günlerin ardı acılar sökülür kendiliğinden yeniden başlar yalnızlığımız sesimiz kuytularda kaybolur ardından yetişemezsek zamanın yitirirsek gözlerimizin rengini bize anlamsız bir gülüşle bakan durakta boşuna çalan bir saat olur
Yeniden
Duvarlarına yazdım adımı Hiç görünmedik sokaklarının Aktı gözyaşları öfkelere Yağmur oldu kar oldu nedense
Sayfa 22 - Güney Yayınları -1.Baskı-1972
kadife çiçekleri vardı güllerin arasında kaptırınca bağrını acı rüzgara gülücüklerle bakardın kuytu sokaklara yolları gözlerdin akşamları gölge çiçekleri arardın her gün çimlerin arasında hiçbir şey yokken birden masmavi düşlere dalardın
Resim