Feriha Aktan
Yaklaşık 10 sene önce bir antolojide bir şiirine tesadüfen rastladığım , adını daha önce duymadığım bir şair Feriha Aktan. Şöyleydi şiir ,
"Bilinmez neler gizlediği her köşe bucağın
Kim bilir hangi umuda tutsak
Belki unutulmuş bir gözyaşına
Apayrı bir düzen apayrı
"Bilinmez neler gizlediği her köşe bucağın
Kim bilir hangi umuda tutsak
Belki unutulmuş bir gözyaşına
Apayrı bir düzen apayrı bir basım
Kimler okuyacak kimler çiğneyip ezecek
Bir roman çiziyorum yollarına İstanbul'un"
Feriha Aktan
1983 senesinde vefat eden bu çok az bilinen , neredeyse hiç bilinmeyen kadın şairimizin dizeleriyle
daha yaşanmamış mevsimlerde
bir tesbihtir sıralanmış duygularım
sanki çiçek açmış kayalarda
bir türlü koparamadığım
bir dönemeçte kaybolup gitmişim
ölesiye sevdiğim bu dünyada
okyanuslar dalgalanır içimde
bir şarkı tutturmuş dudaklarım
unutmak isteyip de unutamadığım
akşamdır günlerin ardı
acılar sökülür kendiliğinden
yeniden başlar yalnızlığımız
sesimiz kuytularda kaybolur
ardından yetişemezsek zamanın
yitirirsek gözlerimizin rengini
bize anlamsız bir gülüşle bakan
durakta boşuna çalan bir saat olur
kadife çiçekleri vardı
güllerin arasında
kaptırınca bağrını acı rüzgara
gülücüklerle bakardın
kuytu sokaklara
yolları gözlerdin akşamları
gölge çiçekleri arardın
her gün çimlerin arasında
hiçbir şey yokken birden
masmavi düşlere dalardın