Kendinden kaçma, kendinden kaçamazsın gibi anlamsız sözleri hiç etme.
Niçin bu kadar yalan konuşuyorsun?
Yalana inanmak daha kolaydır da onun için.
İnsanoğlu kendine yetmesini bilseydi, önemli bir sorunu çözümlemiş olurdu.
Elbet sabah da olur, zamanı gelince, elbet, yalnız kentlerin, denizlerin, düzlüklerin üstünde doğacak değil ya güneş, elbet, hurda da, olduğumuz yerde de, karların, buzlu kayaların üstünde, ağaçsız çıplak dağlarda da doğar güneş, tüm güzelliğiyle, tüm korkunçluğuyla.
Biz çıldırırsak burdakiler ne yapsın?
Biz dediğin kim? Burda yalnızsın?
Biz dediğim, ben ve içimdekiler. Ve dışardakiler.
İçimdeki bir yara mı kanıyordu, yoksa sabrım mı taşıyordu?
Kimi yerde, kendi sesini bile yadsıması gerekebilir insanın. Dayanası kalmadığı kendi sesini.
Tanrım,var olmayan Tanrım,kime yakaracağım?
Nerde bulacağım sorusunu cevabımın?