Mutsuzluğunun farkında olmayan bunca insanın mutluluğu beni ürpertiyor .
Sayfa 385Kitabı okudu
İnsan ölene dek birşeyler arar durur...
Kimi hayatını arzu bile etmediği bir şeylerin peşinde harcar;
kimi ömür boyu istediği, ama hiçbir işine yaramayacak bir şeyleri arar durur;
kimileri de kendini kaybeder.
Aşk bıkkınlık verir, umudumuzu kırar.
Keşke emredebilsem ruhuma, dolu bir arabaymış gibi bensiz devam et, beni burada bırak, diyebilsem.
Çocukluğumun yitip gitmesi değil ağladığım; çocukluğum da dahil her şeyin yitip gitmesi. Bana ait zamanın somut olarak geçip gitmesi değil, zamanın soyut akışı beni öldüren.
Düşünüyorum, hiç durmadan düşünüyorum; ama düşüncelerimde bir düzen yok, heyecanımda heyecan yok.
Hiç kimseyim, hiç kimse.
Ne hissetmeyi bilirim, ne düşünmeyi,
ne istemeyi.
Tam olarak delilik sayılmaz bu halim, ama delirenler herhalde kendilerine acı veren şeye teslim oluyordur, ruhundaki sarsıntılardan yavaş yavaş zevk almayı öğreniyordur.
Sayfa 19 - Can YayınlarıKitabı okuyor