“Mutluluk başrolümüz olsun artık”
“Ağrı ve acılarımızı önemsidiğimiz kadar, mutlu anılarımızı önemsemiyoruz!
Üç gündür dişim ağrıyor. Öyle güzel sızlıyor ki, ondan başka hiç bir şey düşünmeme izin vermiyor. Hatta plan bile yaptırıyor. Yeniden ağrı çoğaldığında, iğne yaptırmak için diş hekimine gitmeliyim diye programımı sorguluyorum!
Peki ya mutluluk öyle mi?
Kendini devamlı hissettiren, mutluluk sinirlerinize basan bir kahkaha türü var mı mesela? Ne yazık ki yok!
Mutluluk, acıya göre çok çok sönük! Tebessümden her an, bir bakış ve duruşla vazgeçebilirsiniz! Ama sevdiğinizle buluşmayı bile erteleyip, diş hekimine gidersiniz. Acı beklemez, ertelenmez. Acıyı ertelemenizi, anca daha büyük bir acı sağlayabilir. Acı aynı zamanda çok daha egoisttir. Acılı birini dinlerken, gülmek ayıptır. Ama gülen birinin sohbetini, acınızla ve gözyaşınızla böldüğünüzde kimse yadırgamaz!
Çoğu insanın hayatında acı başrol oynuyor, mutluluk ise figüran!✌️🖌
Sonbaharların kralı gelirmiş meğer İstanbul'a
Ciğerlerimin filmini çektiler
Ciğerlerim artiz oldular icabında
Akut alevlenmiş kronik bir sonbahar gibi bakıyordu
Sigara figüran falan.
Ben kırmızı bir yaprağı oynuyordum esas kız olarak
Uçuşuyordum, uçuşmakmış meğer benim anlamım
Ben bunu geç anladım.
Senin için şiir yazacaktım İstanbul
İsmini ağrı koyacaktım.
Oysa bir şiir niyeydi sanki
Yer içer sevişir miydi sanki bir şiir
Hamsi ısmarlar mıydı mesela bir şiir insana?
Fotoğraf çektirebilir miydi mesela hipodromda atlarla?
Rakı içebilir miydi Samatya'da
Bir şiir uyur muydu kuş gibi
başını alıp da kanatlarının altına?
Oysa bir şiir neydi sanki
Ben seni ciğerimin köşesindeki arıza kadar sevdim
Bir şiir seni bu kadar sever miydi sanıyorsun İstanbul?
ÇÜNKÜ BEN AŞK İLE BESLENİR, NEFRET İLE GÜÇLENİRİM AMA KİN TUTAMAM.
Hep tekrarlarım.."Ben bu hayat oyununda figüran değil başrol oyuncusuyum."
“İşte, televizyonda başına bir şey geldi mi başrol oluyorsun,hayatta başına bir şey geldi mi figüran."
Eksik olan
Bir yanı vardı aşkımızın.
Bir filminde
Üç beş figüran dövüp
Ata binmemesi
Gibi Cüneyt Arkın'ın.
Yine Robert Langdon, yine ben...
“Ümitle açılıp kazançla kapanan bir kitap, iyi bir kitaptır.” 
Alphonse Daudet
Kitap hakkında düşüncelerime geçmeden önce yazar hakkında düşüncelerimi buraya yazmadan geçemeyeceğim. Lise zamanlarında kısa kısa araştırmalar ile tanımaya başlamıştım. O zamanlar kitaplarını okuyabilmek için pek müsait (üniversite sınavlarına hazırlık) olamasam da
Aldanış...
"Beni yanında bir figüran olarak bulunduruyordu."
( Oysa yıllarca ben, sevdiği için beni yanında dolaştırıyor sanmıştım.)
"Gitmek, gitmek, gitmek..... isterim hep."
Ah Tezer, o kadar iyi anlıyorum ki seni! 
Peyami Safa 'nın "Dünyasından memnun olmayanlar ne kadar benziyorlar birbirlerine." sözü misali... Çocukluğundan yetişkinliğine kadar hep gitmek istemiş, o aradığın huzurun hep başka yerlerde olduğunu düşünmüşsün sen de. Bulunduğun yere ait
