“‘Artık çok paramız var, bayrak asan gönüllülere ihtiyacımız yok.
Bayrağı da, afişi de parayla astırırız’ diyenlerin anlamadıkları şu: O direklere bayrak asmak için çıkanlar, afiş yapıştıranlar, broşür dağıtanlar, kapı kapı gezenler, sabah çocuklarını uyurken öpüp, gece yarısı çocuklarını uyurken bulanlar, öğrenci yetiştirmek için çırpınanlar, yoksul bulup doyurmak için koşturanlar, Filistin için ciğerini dağlayanlar, mazlum çocukları kendi çocukları kadar sevenler, teşkilat içinde teşkilat disipliniyle aşkla çalışanlar bunları para için, ikbal için yapmadılar; onlar bunu iman şuuruyla, dava derdiyle, Allah Rızası için, aşkla, tutkuyla, bizzat gönülleriyle, gönüllü olarak yaptılar.
Davadan “Gönülü”, “Aşkı”, “savdayı”, “derdi” çıkarırsanız, geriye hiçbir şey, ama hiçbir şey kalmaz.