Ben yaşamayı bilmiyorum. Ben nefes almayı bilmiyorum. Hayata az, kendime çoğum.
Sayfa 43Kitabı okudu
Kendi gölgemden eksilttiklerimle kendimi var etmiştim. O zaman, bu gerçek bir varoluş sayılır mıydı?
Sayfa 103 - gölgemizden eksilenlerKitabı okudu
Ben hiçbir şeye bakmaya dayanamıyorum. Midem bulanıyor. Her yer bir açık hava tımarhanesi sanki.
Sayfa 37Kitabı okudu
Çaresizlik! Çaresizlik kadar korkunç bir şey yok hayatta. Bunu daha önce de yaşamıştım. Bir kurtarıcı beklediğim, sığınacak bir kucak aradığım, ölüp de kurtulmak istediğim, ama hiçbirinin olmadığı lanetli bir çaresizlik.
Sayfa 27 - övgüKitabı okudu
Yaşayınca hayat güzel de düşününce çok saçma.
Sayfa 118Kitabı okudu
