Quentin Tarantino filmlerinin bambaşka bir lezzeti vardır. İzleyenlerin tadı damağında kalır. Hele ki bazı sahneleri öyle bir hoşuna gider ki insanın, arada bu sahneleri açıp izlersin ve ne kadar izlemiş olursan ol hep aynı etkiyi bırakır üzerinde. Her bir filmi muazzam ötesi. Ama bu film bana göre filmlerinin baş yapıtı.
Karlar arasında tek bir mekanda geçmesine rağmen insanı hiç boğmayan bir film.Film kendi içerisinde kısımlara ayrılmış ki filmde bu belirtilmemiş olsaydı bile izleyen kendi hissederdi her bölümün ayrı bir tadda olduğunu. Çekim kalitesinden hiç bahsetmiyorum zaten. Sahneler arası geçiş mükemmel. Sahne birden değişmiyor, genelde oyuncuların hareket yönleri ile sahneler değişmiş oluyor. Ayrıca sahneler de ön planda olan konuya odaklanılmamıştır. Sahnede aynı zamanda arkada kısımda bulunulan oyuncular da sürekli olarak hareket halindedir. Bu da sahneleri oldukça gerçekçi kılmıştır. Sahnelerden birinde kamera profesyonelce kullanılıyor ve oyuncunun mimiklerini her açıdan görmüş oluyoruz. Olay ve diyalogun dolu dolu olduğu filmde hemen her diyalogda kulağa bir replik çarpıyor. Ön planda olay görünürken arka planda birden fazla mesaj yer alıyor. Ve bir Tarantino klasiği olarak filmin sonunda Tarantino taraf tutmamış oluyor.
Muazzam, mükemmel ötesi bir film. Hani, favori filmimi sorsalar direk cevabım, "The Hateful Eight" olur.
Ve Quentin Tarantino'yu iyi ki keşfetmişim. Filmi, film çekmek için yapmayıp lâyıkı ile yapan nadir yönetmenlerden..