Tom Sawyer'ın Maceraları bitti böylece Twain Külliyatı'na da giriş yapmış oldum. Kitabı okumadan bügüne kadar neden okumadığım konusunda hayıflanıyordum ama kitabı okuduktan sonra okumaya o kadar da geç kalmadığımı farkettim. Ergenlikten itibaren 5-10 yılda bir okunması gereken bir kitap.
Tom Sawyer karakterini sevsem de Hucleberry Finn karakteri daha çok ilgimi çekti. Kısa zamanda Huckleberry Finn'in Maceraları'nı da okumayı planlıyorum.
“Vicdanım kadar akılsız bir köpeğim olsa hemen zehirlerdim. Bu meret insanın içindeki geri kalan her şeyden daha fazla yer kaplıyor ve hiçbir işe de yaramıyor. Tom Sawyer da aynı şeyi düşünüyordu.”
Satranç
Lewis Carroll, otoriter kraliyet figürleri tarafından yönetilen karşıt ordulara dayalı bir oyun olan satranç oynamaktan keyif alırdı. Satranç, MS 6. yüzyılda chaturanga adlı bir Hint oyunundan evrilerek geliştirildi. Hint adı, Hint ordusunun tümenlerine atıfta bulunan Sanskritçe bir kelimeden alınmıştır.
Satranç, Carroll'ın
Huckleberry Finn haylazlık ve iyi bir çocuk olmak arasında gidip gelen renkli bir karakter. Tom Sawyer gibi hayal gücü olağanın üstünde geniş biri değil ama sıkı arkadaşı. Mark Twain'in bu kitabını biraz yavan buldum.
Bana göre bu kitap biraz Don Quijote'nin gölgesinde kalan bir yapıt. Mark Twain'in kısa öykülerinde daha başarılı diyebilirim. Bilmiyorum belki yaş olarak sıkı fıkı olamadım bu kitapla. Zamanının kusurlu yanlarını dimdik bir şekilde okuyucusunun kafasına kafasına vurmuş. Büyük adam.
Yazarın Tom Sawyer'in Maceraları kitabını okumuştum çok önceden. Kalın olmasına rağmen kitap baya akıcı ve güzeldi, geçen kitapçı da Huckleberry Finn'in Maceraları'na rastladım ve hemen aldım. İyi ki almışım, kitap beni çok etkiledi Öncelikle şunu belirteyim Tom Sawyer'den daha çok sevdim kitabı. Huck'un yaşadıkları babasıyla olan geçim sorunu ve küçük yaşına rağmen yaptıkları beni çok etkiledi. Asıl etkileyen şey ise Jim adında zenci bir kölenin mağdur kaldığı şeyler.
Kitapta geçtiği yıla hitaben insanlar zenci kölelere sahip. Parayla satın alınan ve özgürlükleri kısıtlı olan kölelerden biri de Jim'di fakat Jim aralarında en şanslı olandı bence.
Jim'i çok sevdim. Merhameti, saflığı, insanlara karşı olan hele ki çocuklara karşı olan yaklaşımı çok güzeldi. Huck ile aralarında olan dostluk beni derinden etkiledi, beraber çok şey yaşamak zorunda kaldılar. Her defasında şansları yaver gitti ve bir şekilde yokuş yukarı çıkabildiler.
Mark Twain'ın kalemine bir kez daha hayran kaldım, mutlaka diğer kitaplarına da bakacağım.
Yazarla tanışmadıysanız bu kitabı gönül rahatlığıyla önerebilirim
Kitabın ana karakteri "Tom Sawyer'in maceraları" kitabında da yer alan Huckleberry Finn. Olaylar zamansal olarak "Tom Sawyer'in maceraları" kitabının kaldığı yerden devam ediyor. Yazarlar yetişkinlerin duygularını, bakış açısını rahatlıkla anlatabilir ancak üzerinden uzun yıllar geçen çocukluk döneminin ruhunu anlatmak pek o kadar o kadar kolay değildir sanırım. M. Twain ise hikayeyi bir çocuğun gözünden oldukça başarılı anlatmış.
Kurgu ve dil ilk kitaba göre daha politik. 19. yy. Amerikan kurumları, değerleri sorgulanmış hatta bazen alaya bile alınmış. Sarhoş bir adamı vuran kişi kendisini linç etmeye gelenlere bir nutuk çekiyor ki, bu bölüm epeyce politikti.
Siyahilerin plantasyonlarda köle olarak çalıştırıldıkları dönem, yaşadıkları zorluklar çok etkili anlatılmış. Siyahi karakter Jim'in derisi adeta kendi hapisanesi gibi. Dönemin Amerikan toplumunun ruhunu, bakış açısını çok daha iyi kavrayabildiğimi söyleyebilirim.
Amerikan coğrafyasının edebiyatına da ciddi bir etkisi var. Özellikle o dönem romanlarında geçen nehir, sal taşımacılığı, doğa tasvirlerinin zihnimi rahatlattığını hissettim.
Ebeveynler çocuk yetiştirirken genelde akademik kitaplar okur, hem Tom Sawyer'in hem Huckleberry Finn'in maceralarını okurken çocukları daha iyi anlamak için böyle kitapların da okunması gerektiğini hissettim.
Yer yer eğlenceli hale gelen, okunmaya değer özelliğini daha çok uzun süre koruyacağını düşündüğüm güzel bir hikaye.
