LESKOFÇALI GALİP - Gazel
"Hitâb-ı aşk-ı kim anlar kiminle söyleşelim
Cevâb-ı aşk-ı kim anlar kiminle söyleşelim
Meâli hikmet-i sırr-ı Vedûd’dur yekser
Kitâb-ı aşk-ı kim anlar kiminle söyleşelim
Hurûf-u dâğ-ı muhabbet dilimde kaldı nihân
Hisâb-ı aşk-ı kim anlar kiminle söyleşelim
Ne bîm-i düzaha benzer ne hevl-i câna firâk
Azâb-ı aşk-ı kim anlar kiminle söyleşelim
Firâk-ı yâr ile Gâlib misâl-i Mecnûn’um
Ukâb-ı aşk-ı kim anlar kiminle söyleşelim"
(Seslenişini aşkın kim anlar, kiminle söyleşelim?
Cevabını aşkın kim anlar, kiminle söyleşelim?
Anlamı çok sevecen olan Yaradan'ın gizinin amacı baştan başa, kitabını aşkın kim anlar, kiminle söyleşelim?
Sevginin yanık yarasının harfleri gönlümde saklı kaldı, hesabını aşkın kim anlar, kiminle söyleşelim?
Ne cehennemden ürkmeye ne can korkusuna benzer ayrılık, işkencesini aşkın kim anlar, kiminle söyleşelim?
Yârdan ayrılmakla Gâlip, Mecnun'a döndüm, alıcı kuşunu aşkın kim anlar, kiminle söyleşelim?)
Sayfa 246
G Ö Z L E R İ M
Issız, izbe, tenha yerler meskenim
Arar durur bir sitare gözlerim
Azat kabûl etmez, senin bendenim
Sendedir derdime çâre gözlerim
Ben gönlümü yâr kapısın açınca
Ara yerden ay misali kaçınca
Karanlık ufkuma ışık saçınca
O vakit yanarım nâre gözlerim
Takvim geçer, saat çalar zaman bak
Hasret getiriyor her düşen yaprak
Kara bahtım gibi bende bu firâk
Gönlüm etti pare pare gözlerim
Duam budur, bir murada ermesin
Şad olarak zevki sefâ sürmesin
GAMGÜDER der kör olsun da görmesin
Bakar isen başka yâre gözlerim
Ayrılıktan yâr benim bağrımı büryan eyledi;
Özünü bir yana saldı, beni bir yan eyledi.
Za'feran tek benzimi döndürdü ol bî-rahm yâr;
Düşmanı handân edip, dostunu giryân eyledi.
Aldı gönlüm, kılmadı ol bî-vefâ bir kez vefâ;
Yıkdı ma'mûr şehrimi, gör nice vîrân eyledi.
Cânımın zahmından, ey cân! hâb gelmez aynıma,
Ciğerimde zahm-ı peykân, tîr-i müjgân eyledi.
İşitirse taş erir hasrette âh ü zârımı,
Ol gül-endâm yâri gör, gönlümü zindân eyledi.
Cehd kıldım çok, visâle yetmedim, çektim firâk
Tedbir ona n'eylesin, takdîr-i Yezdân eyledi.
Ey Nesîmî, subh-dem var, arz kıl dildâra sen,
Gamzeye versin nasîhat, yoksa çok kan eyledi.
Sayfa 62 - 63 KetebeKitabı okudu
MUHABBET GÜLLERİN GÖRMEK DİLERSEN
Gel ey cân bülbülü gaflette kalma
Muhabbet güllerin görmek dilersen
Beka mülküne azm et fânî olma
Muhabbet güllerin görmek dilersen
Hakîkat meyvesin dermek dilersen
Alır hep sahibi senden bu mâlı
Yeter oldun bu dünyânın hamalı
Sanmam ki bu cihânda derd ü keder biter
Dert bitmez de elbet; ümit biter, ömür biter.
Gönül bağımız vakitsiz hazâna uğradı da
Gül de biter, lâle de biter, sünbül de biter.
Bahârı göremediysek de ne hâcet yeise
Kış da biter, yaz da biter, güz de biter.
Ömür ki en güzelidir yâr ile müdâm meğer
Tende biter, dilde biter, cânda biter.
Melâl-i dilimle hâba durduğum zamân
Leyâl de biter, hayâl de biter, melâl de biter.
Vâsıl olamadıysak da bir vakit gülhandeye
Yol da biter, yıl da biter, hâr-ı firâk de biter.
Sanmasınlar yâre edecek söz kalmadı ugûlde,
Sâife biter, mürekkep biter, dîde-i âb biter.
Dûçâr olmuş girye ile Sâhî dâüssılaya,
Zâr da biter, hâr da biter, nâr da biter.