Ama ona sorulursa yaptığı, vakti olursa yapmak istediği şey, geçmişte yaşamaktan ziyade geçmişi açıp iyice bir bakmak.
“ Faili meçhul cinayetin prova öncesi “
….
Cesedime suni teneffüs yapılırken
Yürek damarlarımda aşırı dozda rastlanılan
Yalnızlığına inat
Gözlerim hep aynı saatte
“ Sana “ tehirli kalıyordu.
Bir sihir gibiydi şehre inerken gece
Mektubum güvercin oldu vardı gizlice
Gel diyor, geç olmadan gel, geçiyor yıllar
Böyle başladı, dönülmez bu müthiş firar
Bu kadarı çok fazla, bu kadar çok şeye ulaşılamaz.Birinin tutuklu olması ve belki de başarabileceği bir firar niyetiyle yetinmeyip, yanı sıra, hem de üstelik aynı anda hapishaneyi bir zevk sarayına dönüştürme niyetini taşımasını andırıyor. Kaçarsa hapishaneyi dönüştüremez, eğer dönüştürürse kaçamaz
Sayfa 63
Denize bıraksam kendimi
Kumlara uzatsam gölgeni
Havada umut ruhum firar
Güneşte kurutsam kalbimi...
youtube.com/watch?v=HXR2aAd...
Sen, emektar memur, yanı başımdaki arkadaşım, hiçbir şey bu hapishaneden firar etmeni sağlamadı, ve bu durumdan sen sorumlu değilsin. Tıpkı termitler gibi, ışığa açılan her deliği betonla kapatarak kurdun rahatlığını. Burjuva güvenliğinin, gündelik işlerinin, taşra yaşayışının kuralları içinde bir bilye gibi yuvarlandın, yeller, gelgitler, yıldızlar karşısında bu alçakgönüllü suru yükselttin. Büyük sorunlarla kafanı yormak istemiyorsun, insanlık durumunu unutabilmek için yeterince zorluk çektin. Başıboş gezegenin yerlisi değilsin sen, yanıtı olmayan sorular soramazsın hiç kendi kendine... Şimdi seni oluşturan balçık kuruyup sertleşti, benliğinde uyuyan müzisyeni ya da ozanı, ya da bir zamanlar benliğinde yaşamış olan gökbilimciyi kimsecikler uyandıramaz artık.
Sayfa 18Kitabı okudu
GURBETÇİ ŞÂİR SERVET YÜKSEL'İN DUYGU SÜZGECİNDEN SÜZÜLEN ŞİİRLER
M. NİHAT MALKOÇ
“Aman ha, gönül kırıp; kırılmaya değer mi?
Boş şeylerin peşinde yorulmaya değer mi?
Ne kaldı elimizde baharından, yazından?...
Bu dünya çiçek olsa derilmeye değer mi?”
(“Değer mi?”- Servet YÜKSEL)
Gönül telimizi
Fena Kadın, Fena Çocuk, Fena Sevgili
Güzel yüzün, uzamış siyah saçlarınla mâruf
Sen fena kadın, fena çocuk, fena sevgili
Kitaplardan, müzelerden, heykellerden kaçırdığım
Rakı ile sarhoş İstanbul akşamlarından firar eden sen
Ben aşklar düşünürüm senin için, gizlenmez, ilan edilmez
Mesela, karlı kanun akşamları sokaklarda olduğun
"Bu şehir mi zıvanadan çıkmış, yoksa insanlar mı çıldırmıştı?"
Ve bu şehir; gecesinde cinayet, hırsızlık, fuhuş, esrar nice asayiş olaylarıyla, sabaha kadar belalı geçer. Gecelerini bilmeyenler için şatafatlı görünür ama bol makyajlı bir kocakarıdır Ankara.
Ankara'da geceyi yaşamak ile gündüz nefes almanın arasındaki kırmızı çizgi, cinayete kurban giden fail-i meçhullerdir.
Başkentin, fail-i firar suçlarında, polisle oynanan hangi satranç oyununun, hangi karesinde, kaçıncı hamlesin?
ŞAH MAT YAPMADIĞIN SÜRECE SEN DE KURBANSIN?
Gönül, senin ellerini tutup, "Hüsam! Ne yapıyorsun? Benden firar ediniz. Ben senin zevceni sevmiş idim... Ben şimdi onun matemini tutuyorum, onu unutmak istiyorum, beni bırakınız, benden kaçınız" demek istiyordu.
Sayfa 123Kitabı okudu
