Beyza
@forawhile
807 reader point
Joined on May 2021
Şu anda okuduğu kitap
Çünkü dünyada birinin başka hiç kimseye değil sadece sana ihtiyacı olduğunu hissetmeden yaşayamazsın.
Sayfa 115Kitabı okuyor
İki insan birbirini gerçekten sevdiyse, aralarında gerçek bir öfke olmaz. Kızgınlık, evet, intikam arzusu, evet ama öfke, şiddetli, hesapçı, pusu kurmuş bir öfke... Hayır, bu mümkün değil.
Sayfa 115Kitabı okuyor
Hayatta insanın utanmasını gerektirecek hiçbir şey olmadığını bilmiyordum. Rezilce olan tek şey, insanın duygu vermesini ya da almasını engelleyen ödleklik. Bu neredeyse bir dürüstlük meselesi. Ve ben dürüstlüğe inanıyorum.
Sayfa 113Kitabı okuyor
Reader Follow Recommendations
Bir insanın kayıtsız şartsız sevilmeyi kabul etmesi büyük cesaret ister. Kahramanlık değilse bile cesaret. Çoğu insan sevgiyi ne almayı ne de vermeyi bilir; çünkü ödlektir, kibirlidir, korkuları vardır. Sevgi verdiği zaman utanır ve diğerine teslim olup sırrını paylaştığı zaman daha da fazla utanır. Bu üzücü sır şudur ki, insanın şefkate ihtiyacı vardır, onsuz yaşayamaz.
Sayfa 113Kitabı okuyor
Ben Don Juanları hiç anlamam, bir erkeğin aynı anda birden fazla kadınla yaşayabileceğine inanmıyorum. Önemli olan, tek bir insanı bütün melodileri çalabileceğimiz bir enstrümana dönüştürmek. Bazen insanlara acıyorum: Anlamsızca ve umutsuzca sağa sola el atıp duruyorlar. İçimden onların eline vurup, "Bırak! Çek elini! Edebinle otur şurada. Herkes hakkı olanı sırayla alacak" demek geliyor. Gerçekten arsız çocuklar gibiler. Huzurlarının bazen sadece sabırlarına bağlı olduğunu, belirsiz bir kelimeyle mutluluk dedikleri uyumun son derece basit unsurlardan oluştuğunu, onu gergin bir dikkatle aramaya gerek olmadığını...
Sayfa 110Kitabı okuyor
Sanki yeryüzünde mutluluk dondurulmuş. Ateşi ara sıra şurada burada birkaç saniyeliğine parlar gibi oluyor. Ruhumuzun derinliklerinde, vazifenin aynı zamanda zevk, gayretin hoş ve anlamlı olduğu, neşeli, güneşli, oyunbaz bir dünyanın anısı yaşıyor.
Sayfa 108Kitabı okuyor
O zamanlar dünya beni de aynı şekilde çağırsaydı, bugün belki daha mutlu bir insan olurdum. Fakat burada kaldım ve bir şeyleri korudum. Günün birinde korumaktan yoruldum…
Sayfa 105Kitabı okuyor
…ve birden, doğru insan diye bir şeyin olmadığını idrak ettim. Ne yeryüzünde ne de cennette. Öyle biri, öyle tek bir kişi yok. Sadece insanlar ve her insanın içinde bir tutam doğru insan var ama kimsede, bizim diğerinden beklediğimiz ve umduğumuz şey yok. Kusursuz insan diye bir şey yok ve o mutluluk veren, harikulade tek adam aslında hiç var olmadı. Sadece içlerinde ışık kadar moloz da olan insanlar...
Sayfa 101Kitabı okuyor
O hiç durmadan bir şey arayan bakış.
Sayfa 97Kitabı okuyor
"Tek bildiğim, bu gururlu, kibar kadının uzun bir hayatı, bütün bir ömrü, sanki evde değil de buz deposunda yaşıyormuş gibi soğukta geçirdiği. Böyle iliklerine kadar donmuş insanlar, birinin ısınmak istemesini daha iyi anlarlar.”
Sayfa 90Kitabı okuyor
Hayatta "tavsiye" diye bir şey yoktur. Olacak şey olur, hepsi bu.
Sayfa 87Kitabı okuyor
“Kimseyle paylaşmak istemediğim bir insan. Bu, bu kadar imkansız mı?”
Sayfa 60Kitabı okuyor
…mızmızlanıp duran bir hastaya bir kaşık suyla ilaç verir gibi bana ara sıra azıcık şefkat gösteren biri mi? Sizce bu yarım hayattan daha küçük düşürücü, daha insanlık dışı bir durum olabilir mi? Benim bir insana ihtiyacım var, hem de her şeyiyle!
Sayfa 59Kitabı okuyor
"Sevgide paylaşmanın mümkün olmadığını en iyi siz bilirsiniz" dedim.
Sayfa 59Kitabı okuyor