Muhafazakar bir dinle politikanın karşılıklı etkileşimleri önlenemez. Bu güç mücadelesi, muhafazakar toplumun eğitimine, öğretimine ve yetiştirilmesine siner. Bu baskı nedeniyle böyle bir toplumun liderleri kaçınılmaz olarak şu nihai tercihle yüzleşmek zorunda kalırlar: Yönetimlerini sürdürmenin karşılığı olarak tam bir oportünizme teslim olmak ya da muhafazakar ahlak uğruna kendilerini feda etme riskini göze almak.
- Prenses Irulan'ın yazdığı "Muad'Dib:Dinsel Meseleler''den
Sayfa 518Kitabı okudu
Her bir soru şu tek soruya indirgenebilir: ‘Herhangi bir şey neden vardır?’ Din, iş ya da hükümetle ilgili her sorunun tek bir türevi vardır: ‘Gücü kim kullanacak?’ İttifaklar, konsorsiyumlar, kompleksler gücü elde etmek için uğraşmıyorlarsa hepsi de serapların peşindedir.
Sayfa 19Kitabı okudu
İnanç yönlendirilebilir. Yalnızca bilgi tehlikelidir.
Bütün uygarlıklar, neredeyse her bilinçli bütünleşme niyetini engelleyebilecek, yok edebilecek ya da bu niyete ihanet edebilecek bilinçsiz bir güçle mücadele etmek zorundadır.
“Hükümet aynı zamanda hem dinsel hem de iddialı olamaz. Dinsel tecrübe, kanunların kaçınılmaz olarak bastırdığı bir kendiliğindenliğe ihtiyaç duyar. Kanunlar olmadan yönetemezsiniz. Kanunlarınız, önünde sonunda ahlakın, vicdanın, hatta yönetme aracı olarak düşündüğünüz dinin yerini alır. Kutsal ayinler, anlamlı bir ahlakı şekillendiren tapınmadan ya da mübarek isteklerden kaynaklanmalıdır. Diğer yandan, hükümet, şüphelere, sorulara ve çekişmelere özellikle hedef olan kültürel bir organizmadır. Ben, seremoninin yerini inancın; ve sembolizmin yerini ahlakın alacağı günün gelmekte olduğunu görüyorum.”