O başkalarının müziği ile dans ediyordu; nasıl dans edeceğini bile bilmiyor ama yine de Shuloch ve Jacurutu‘nun aç gözlü korsanlarını cezbeden güçten pay almayı umuyordu.
“Korkmamalıyım. Korku katilidir aklın. Korku, mutlak ölüm getiren küçük ölümdür. Korkumla yüzleşeceğim. Onun etrafımdan ve içimden geçip gitmesine izin vereceğim. Ve geçip gittiğinde, onun izlediği yolu görmek için iç gözümü kullanacağım. Korkunun geçtiği yerde hiçbir şey olmayacak. Yalnızca ben kalacağım.”
Çocukluğu korku içinde geçmişti. Ergenlik dönemi de. Hep tek başına mücadele etmiş, kimseden yardım istememişti. Ona nasıl yardım edileceğini kim biliyordu ki? Annesi bile bilmiyordu.