Çünkü Tanzimat’tan günümüze dek şiirimiz, batı adıyla, arkadan, gecikmiş olarak, topal adımlarla hep Fransız şiirini izledi…” sen neredesin ey debdebeli, şanlı Fuzuli/kaldır başını, aç yüzünü bak neler oldu/ şiirin -ne tuhaf-kalmadı bir zevki, usulü/ halkın kimi Verlaine, kimi aşık Ömer oldu”
Sayfa 11