en kötüsü de sahip olmadığın şeylere ait olmandır. -franz kafka-
İnsan bu dünyada otuz yıl yaşamışsa eğer ve benim gibi hep yalnız başına savaşmak zorunda kalmışsa, o zaman beklenmeyen olaylara karşı bağışıklık kazanıyor ve bunlar yüzünden çok sarsılmıyor..
Franz Kafka'nın bir sözü vardı, tam şu anki beni yansıtıyor. Bulabilirsem paylaşacağım şimdi..
"Huzur içinde bir dakika bile çok görülmüştür bana.Herşeyi savaşarak kazanmak mecburiyetindeyim."
Düşenlerle böbürlenen bir dünyada yaşıyoruz. Atamıyorum adımımı, ürküyorum, onun için yere basamıyorum. Evet... belki yorgun değilim, korkağım yalnız... Beni altüst edecek bir serüvenin ardından gelecek o büyük yorgunluktan korkuyorum.
sözlerinle gülüşlerinin arasında bocalıyorum daha, ama sonunda sözlerin kalıyor ortada.
Şeytani olana ilişkin bir bağ olabilir, ama içinde inanç bulunamaz, çünkü ortada görünenden daha fazla şeytani olan yoktur.
Sayfa 109 - Olympia
Yaşamının daha başlangıcında iki ödev: Giderek çevreni daraltmak, ve kendini bu çevre dışında gizleyip gizlemediğini sürekli denetlemek.
Sayfa 103 - Olympia
"Bir dayanak olmaktan çıkınca özgürleşir ruh ancak "
Sayfa 87 - Olympia
Yaşamak konusundaki beceriksizliğin artık seni ilgilendirmez, sorumlusu benim. Sen rahatça uzanıp bedensel ve zihinsel olarak kendini hayat yolunda bana çektiriyorsun
Senin başkalarına karşı beslediğin kuşku bile beni yetiştirirken bana verdiğin kendime yönelik kuşkudan daha büyük değil