Görünür dünya bana yardımcı oluyor gündüzün ama gece parça parça doğranıyorum ve buna karşı bir şey yapmak elimden gelmiyor.
Bir yandan uyuyor, bir yandan harıl harıl düşlerle uyanık tutuluyorum. Gördüğüm düşlerle çaresiz boğuşup dururken, kendi kendimin yanı başında uyuyorum düpedüz.
Güzel bir şey benim elimden ne kadar da seyrek çıkıyor.
Şimdiki mutsuzluğumun tek nedeni şaşırmış durumda olmam.
Boyuna iman edip boyuna şüpheye düşen...
Anlatıldığına göre, ki bizim de buna inanmak için bir eğilim yaşar içimizde, erkekler tehlike anında yabancı güzel kadınları bile hiç umursamazmış; diyelim yanan bir tiyatrodan kaçarken ayaklarına
dolaştılar mı onları bir kenara itip duvarlara yapıştırır, başları, elleri ve dirsekleriyle sürüp atarlarmış önlerinden.
Anne ve babamla hısım ve akrabalarımın beni sevdiklerinden bana zararlarının dokunması, suçlarını daha da büyültüyor;
çünkü sevgiden bana ne çok yararları dokunabilirdi.
Şimdi nasıl biriyim, içimden dışarı çıkmak isteyen suçlamaların gücü bunu hepsinden açık seçik gösteriyor. Öyle zamanlar yaşadım ki, çılgınca bir öfkenin önüne kattığı suçlamalardan başka şey barınmadı ruhumda, vücut sağlığımın yerinde olmasına karşın sokakta yabancı insanlara tutunmadan yapamadım, çünkü içimdeki suçlamalar elde hızla taşınan bir kaptaki su gibi kendilerini bir baştan öbür başa savurup duruyordu.
Bende gerçekten mahvettikleri şeye gelince, şimdilik unutayım bunu ya da bağışlayayım ve bununla ortalığı velveleye vermeyeyim daha iyi.
Geçmişte yapılmış eğitim hatalarının varlığı kanıtlanamazken, bunları kimlerin işlediği
nasıl kanıtlanabilir. Eh, böyle olunca, bir suçlamanın sonunda bir göğüs geçirmeye dönüşmemesi akıl alacak şey midir.
Geçmişte yapılmış eğitim hatalarının varlığı kanıtlanamazken, bunları kimlerin işlediği
nasıl kanıtlanabilir. Eh, böyle olunca, bir suçlamanın sonunda bir göğüs geçirmeye dönüşmemesi akıl alacak şey midir?
Kalabalık arasından bir hançer gibi kıvrıla kıvrıla ilerliyor suçlama ve hiç kimse, yine söylüyorum hiç kimse hançerin ucunun bir ara ansızın kendi önünde, arkasında veya yamacında belirmeyeceğinden emin olamaz.
Uyudum, uyandım, uyudum, uyandım; kepaze bir yaşam.
Sanki ne diye kendi içimde kalmıyorum?
Durumum bir mutsuzluk durumu değil ama mutluluk da değil, umursamazlık da, güçsüzlük de, yorgunluk da, başka bir şey de değil. Peki ne?