Yarım kalmış bir düş gibi. Önümden geçip gidiyorsunuz. Masalar, sandalyeler, geçtiğimiz yer, hatta elbiseniz bile gözümün önünde...
-Milenaya Mektuplar
“Aslında hep aynı şeyi yazıyoruz. Önce ben sana hasta olup olmadığını soruyorum, sonra sen bunun hakkında yazıyorsun; bir ben ölmek istiyorum, bir sen; bir ben senin için oğlan çocuğu gibi ağlıyorum, bir sen benim için kız çocuğu gibi ağlıyorsun. Ve bir kere, on kere, bin kere sürekli seninle olmak istiyorum, sen de aynısını söylüyorsun. Artık yeter.”
bumesele.com/milenaya-mektup...
"Gelme. Bir gün gerçekten ihtiyacım olduğunda ve senden gelmeni istediğimde, hemen geleceğin umudu kalsın bende. Ama şimdi gelmesen daha iyi çünkü yine gitmek zorunda kalacaksın."
bumesele.com/milenaya-mektup...
Her şeye rağmen mutluluktan ölünebiliyorsa o zaman kesinlikle bu şekilde öleceğim. Ayrıca ölüm döşeğindeki biri mutluluk sayesinde hayata tutunabiliyorsa o zaman ben de hayatta kalacağım
Bir gün gerçekten ihtiyacım olduğunda ve senden gelmeni istediğimde, hemen geleceğin umudu kalsın bende ama şimdi gelmesen daha iyi çünkü yine gitmek zorunda kalacaksın. Sevgili Milenaya.
Yorgunum, hiçbir şey bilmiyorum…
Tek istediğim; yüzümü kucağına koymak,
Başımın üzerinde dolaşan elini hissetmek ve sonsuza dek öyle kalmak.
Franz Kafka – Milenaya Mektuplar