Biz insanlar bize ilgi göstermeyen insanlardan (mesela kadınlar ve çocuklar) ve hayvanlardan (mesela kediler) etkileniriz. Peki kendisine olan ilgisi bizim ilgimize veya arzumuza yol gösterdiği için narsisistik bir biçimde kendiyle meşgul olan her şeyle ilgilenir miyiz? Yoksa bu şeyler ulaşılmaz göründükleri için mi ilgimizi çeker? Bizden kaçındıkları ve kendi narsisizmimizi yaraladıkları için mi onların peşinden koşarız? Her şeyden daha değerli (elde etmesi zor oldukları için değerli) göründükleri, onları kazanacağımıza ihtimal vermediğimiz için mi kovalarız onları yoksa onlarla alakalı bir şeyle özdeşleştiğimiz ve onlar gibi olmak istediğimiz için mi?
Ben İdeali, ebeveynlerimizin ideallerine, onların onayına veya karşı çıkışlarına, bizim onlar tarafından sevilmek için ne yapmamız gerektiği hakkındaki düşüncelerimize göre biçimlenir.
Erkeğini (ve belki başka erkekleri de) büyüleyebilen kadınlar bazen histerik için o kadar merak uyandırıcı olurlar ki erkeğin kendisi ikinci planda kalır. Böyle durumlarda erkek bir vasıta, üçgenin bir köşesi veya arzusunu belirli bir tarafa yönlendiren bir trafik işaretinden daha fazlası değildir. Histerik bu cezbedici kadınları taklit etmeye başlar. Çoğu zaman farkında olmadan kendisini, bu kadınların, partnerinin hiç de ilgisini çekmeyen yönlerini sahiplenirken bulur. Partneri için çekici olmayan, hatta onun itici bile bulabileceği giyim tarzlarına, saç stillerine veya vücut şekillerine takılıp kalabilir.