Eskiden belirsizlik duygusuna tahammül edemezdim.Hala belirsizlik duygusu hoşuma gitmiyor ama hayatımda artık kadrolu bir yer aldı.Eskiden kızdığımda öfkem demir olurdu, şuan boşluğa bakıyorum.Öfkeden içimin titrediği anlar olsa da.Eskiden yaşamaya pek de gerek yok derdim, şuan önümüzdeki çeyrek yılı bir göreyim, birilerinin ve kendimin bana ihtiyacı var diyorum.Eskiden acı ile ölüm ile sınananın acısını kalbimin en derininde duyardım, ama şuan bu acıların içinde, bu acıların sessizliğini dinliyorum.Eskiden yaşadıklarımın neden benim başıma geldiğini ısrarla sorar günlerce düşünürdüm, şuan cevabı duymaya hazır olmadıkça cevabın gelmeyeceğini, belki de aciz insan zihnimle bu cevabı hiçbir zaman dünya hayatında kavrayamayacağımı anlıyorum.Eskiden gelecekteki günler ve yıllar ile ilgili kaygı dolu planlar yapıp en doğrusunun nasıl olacağını, olmasi muhtemel bu acilara nasil katlanacagimi dusunup dalar ve uyuyamazken şimdi gelecek geldiğinde Allah'ın da o sabrı ve çözüm yollarını, hiç değilse tahammül yollarini bana gosterecegine yurekten inaniyorum.Tabi yine de Allah'tan önümüzdeki günlerde beni bu ateş çemberinden, bu zehir zembereklikten çekip almasını, tüm bunlardan tahammül ve sabır gerek olmaksizin cekip cikarmasini diliyorum..Fezaya bakıp sihhatli oldugunu hissediyorsan, sevdiklerin de sihhatliyse dünyanın en şanslı insanısın.Her şey bir imtihan.
ve ben öğreniyorum ki insanın dostu derttaşı duadaşı ancak davasını paylaşabildiği ve hakiki sevgide buluşabildiği kaplerle olabiliyor.. yamacımızda nice nice sineler varken Rahmân kilometrelerce uzaklıktan bizleri birbirimize dost eyliyor. Bir bunun şükrüyle ömrümü geçirebilirim. Elhamdülillah..
'Frezya
Hiç gerek yok daha fazlasına
Zamanı tutmaya, fezaya uçmaya
Geride kaldılar
Geride kaldı o günler
Sen varken taptığım kasvetli şehirler...
Hıçkırarak değil de, sessizce göz yaşı dökebiliyorsa o insan. Bilin ki ruhunun hıçkırıklarını dindirmeyi öğrenip başarmıştır. Aslında en acılı ağlamada
sadece göz yaşı dökmekten ibaret olandır.
-Frezya