"Sahneden çekilmek üzere olan bizler hangi hakla Gletkin gibilere böylesine yukardan bakabiliyoruz. Neandertal adam dünyada ilk kez göründüğünde maymunlar gülmeyi biliyorlardı mutlaka. Üst düzeyde uygarlaşmış maymunlar daldan dala zarafetle atlarken Neandertal adam beceriksizce yerlerde sürünüyordu. Doygun barışcıl maymunlar birtakım hoş oyunlarla vakit geçirir ya da felsefi bir dalgınlıkla sinek avlamakla oyalanırken, asık suratlı Neandertal adam elinde sopa oraya buraya vurarak dünyada kendine yol çizmeye çalışıyordu. Maymunlar dalgalarını geçerek ağaç tepelerinden onu seyrediyor, orada kafasına ceviz filan atıyorlardı. Bazen de dehşet düştükleri oluyordu: kendileri ağaçtan topladıkları meyveleri, buldukları taze tatlı bitkileri büyük bir zerafetle yerken, Neandertal'ın çiğ etleri dişlediğini, başka hayvanları, hatta kendi cinsini boğazladığını görüyorlardı. Üstelik yıllar yılı aynı yerde durmuş ağaçları kesiyor, zamanın kutsallaştırdığı kayaları yerinden oynatıyor, ormanın her türlü yasa ve geleneğini fütursuzca çiğniyordu-üst düzeyde gelişmiş olan maymunların gözünde tarihin barbarlık dönemine dönüşünün simgesiydi. Şempanze türünün dünyada kalmış son örnekleri, bir insanoğlu gördüler mi hala tiksintiyle başlarını çevirirler..."
Bazen çekip gidesim geliyor, öylesine içten…
Neresi olursa olsun diyemem. Mutlaka bir deniz görmeli gözüm. Sol avucumda sıcak elleri olmalı yârimin. Yağmur yağarken ansızın, ne var ne yok toplayıp uzaklara…
Bazen çekip gidesim geliyor, ansızın…
Yaşama sebebimi sorguluyorum ard arda kendime sorduğum sorularla, fütursuzca… Neden burada olduğumu,
Kadin olduk Erkek olduk; Turk olduk, Kurt olduk, Ermeni olduk; Musluman olduk, Hristiyan olduk, Ateist olduk; Sunni olduk, Sii olduk, Alevi olduk; Sagci olduk, Solcu olduk; MHP'li olduk, AKP'li olduk, CHP'li olduk; Olduk olduk mutemadiyen mutlaka birsey olduk da bir tek INSAN olamadik... Oysa sadece insan olmak degil miydi hepsinin temeli!... Hepimiz en basinda insan olarak dogmadik mi? Yazik ki buyudukce insan oldugumuzu unuttuk. Hep bundandir bu gencecik hayatlarin futursuzca yitirilisi, aramizdan bir bir kayip gidisi...
Seçimlerimiz Birer Tohumdur..
Bu gün elde ettiğimiz meyveler;
1,5,10 yahut daha önceki yıllarda ektiklerimizin eseridir;
Her tohum, bire BİN verir, Bu Düsturdan hareketle;
- İster Lütufkar ol.. İstersen Şer odağı…
- İster bilgiyle donat yaşamını… İstersen hurafelerle
- İster ibadet et.. İstersen terk-i ibadet
- İstersen Hüsn-i…. İstersen Sun-i Zan barındır yüreğinde
- İster kanaatkar ol, ister fütursuzca harca her şeyi..
- İster şükret elindekilerine, ister lanet oku yaşama..
- İster Kütüphanede geçir zamanını, ister kahvehanede
Her ne yaparsan yap;
Şimdi ektiğin tohumlar,
1,5,10 yahut daha sonraki yaşamının MİMARI olacaklar.
"Körler Ülkesi'nde Tek Gözlü İnsan'ın Kral olduğunu söyleyen oldu mu size hiç?"
"Kör de ne?" diye sordu kör adam omzunun üstünden fütursuzca.
Sayfa 33 - Kolektif KitapKitabı okudu
Fotoğraflanmış bir ıstırap anıyla yüzleşme, çok daha yaygın ve acil bir yüzleşmeyi maskeleyebilir. Bize gösterilen bu savaşlar, genellikle doğrudan ya da dolaylı bir biçimde, "bizim" adımıza yürütülmektedir. Bize gösterilen şey, dehşete düşürür bizi. Bundan sonraki adım, politik özgürlükten yoksun oluşumuzla yüzleşmek olmalıdır.
Var oldukları şekliyle politik sistemler içinde, bizim adımıza yürütülen savaşlara fiilen müdahale etmemizi mümkün kılacak hiçbir yasal olanağa sahip değiliz. Bunun farkında olmak ve buna göre davranmak, fotoğrafın gösterdiğine tepki vermenin tek etkin yoludur. Ne var ki fotoğraflanan anın çifte şiddeti, gerçekte bu farkındalığın aleyhine işler. Fütursuzca yayımlanabilmeleri bundandır.
Kelimelerin utanmadan, fütursuzca şahlanarak sular seller olup aktığı bu gecelerde,içeride dönen dolapların kelimeye vurulup söze düştüğü her yürekte yalnızlık vardı.Yalnızlık herkesle vardı. Herkeste vardı. Tüm bu karmaşa içerisinde, gecenin dost mu...yoksa düşman mı olduğunu bilmesi mümkün değildi.Düşmanı mıydı,yoksa dostu mu? Bittabi, bunu Gece de bilmiyordu.
Sayfa 27Kitabı okudu
Bir adın kalmalı geriye
Bütün kırılmış şeylerin nihayetinde
Aynaların ardında sır
Yalnızlığın peşinde kuvvet
Evet nihayet
Bir adın kalmalı geriye
Bir de o kahreden gurbet
Ahmet Hamdi Tanpınar
Bir adın kalmalı geriye
Bütün kırılmış şeylerin nihayetinde
Aynaların ardında sır
Yalnızlığın peşinde kuvvet
Evet nihayet
Bir adın kalmalı geriye
Bir de o kahreden gurbet
