İnsanı korkutan şeyler olayların derininde yaşayan şeyler değil ki... Asıl korkutan şeyler basit bir bakışta, küçücük bir el hareketinde ya da ağızdan kaçırılan bir çığlıkta saklıdır. İnsana acı veren, insanı çarmıha geren şeyler bunlar işte... Üstümüze örtülen kötülük tohumları bunlar...
Sayfa 134 - Yordam YayıneviKitabı okudu
Bütün kitaplar insan düşüncesinin hapsedilip kilitlendiği birer hapishane hücresinden farksızdır.
Sayfa 132 - Yordam YayıneviKitabı okudu
Yaratmak ne güzel ve mucize dolu bir şey!
Sayfa 110 - Yordam YayıneviKitabı okudu
İnsana acı vermekten başka neyi biliyorsunuz ki!
Sayfa 20 - Yordam YayıneviKitabı okudu
Özgürlüğün bedelini iyi bilirim. Bir insanım ben ve hiçbir insana yeryüzünde huzurlu bir yer olamayacağını, belli bir mekan çizilemeyeceğini iyi bilirim. İnsan beynine uygun kulübe yoktur oğlum. Olaylardır bize hakim olan, bize yön veren onlardır. Bak, tutsaklığa alışmış kişileri bağımsızlık nasıl şaşkına çeviriyor, görürsün... Bir tavuk için kanatlı yaratılmak en büyük bahtsızlıktır!
Sayfa 225
Bütün kitaplar insan düşüncesinin hapsedilip kilitlendiği birer hapishane hücresinden farksızdır Sergey. Mahkumdurlar buna. Görüyorsun işte, bu raflar demir parmaklıklara benzemiyor mu? Ölümsüzlüğe özenen insan kafası kitapları yaratırken kendine mezar kazdığını unutur aslında. Sergey, böylesi nedir, biliyor musun? Bir kaçınılmazlık, oğlum, insanoğlu bir isyanın sürekli olarak yenilenmesidir.
Komünistsin ama hep sana baş eğecek, esirin olacak kadın istiyorsun yanında.
Sayfa 91Kitabı okuyacak
O zamanlar pencere diplerindeki saksılarda açan çiçekler gibiydi o da.
En dehşetli gerçek işte bu.. İnsanın kendi kendisiyle mücadele etmesi.
"İnsanın kendi benliğine sahip çıkması nedir, bilir misin Sergey? Stoacılık derler buna: Hayata bitip tükenmeyen bir merakla bakmaktır. Yüreklerinde bu merakı taşıyanlara acı veren nedir, bilir misin? Uykunun zorunluluğu."
- Çumalov yoldaş, biliyor musun gecenin bu saatlerinde geleceği düşünüyorum. Çocuklarımız bizi birer kahraman olarak görecek, isimlerimizi bir efsane halinde yüceltecekler. Günlük yaşayışımız, tek tük serkeşliklerimiz, açlığımız, gece nöbetlerimiz bile matematiksel ölçülerle büyütülecek. Yaşadığımız her şey bizden sonrakilerin hayalinde kahramanlıklar ve zaferlerle dolu bir devrin hikayeleri olarak anılacak. Aslında ufacık ve önemsiz birer toz parçası olan bizler birer dev gibi görüneceğiz bizden sonrakilere. Bilirsin, geçmişi genelleştirmek ve büyütmek bir alışkanlıktır. Çocuklarımız bizim düştüğümüz yanlışları, vahşetimizi, eksikliğimizi, kişisel acılarımızı hatırlamayacaklar bile. Hepsini unutacaklar ve 'Onlar güçlü insanlardı, engel tanımadılar' diyecekler bizim için. 'Onlar dünyaya hakim olmak için yaratılmışlardı' diyecekler. Bizleri ölümsüz birer önder bilip koşacaklar mezarlarımıza. Bunu düşündükçe bazen büyük bir sevinç kaplıyor içimi, bazen de insanlık önünde böylesine büyük bir sorumluluk taşıdığımız için hepimiz adına utanıyorum. Gelecek beni eziyor Çumalov, şaşkına çeviriyor. Bu ölümsüzlüğümüz çok ağır bir yük sırtımızda.
Sayfa 237 - Yordam Kitap, 2021.Kitabı okudu
Bazı anlar vardır ki o anlarda insanlar hiç konuşmasalar bile başkalarının dünyasını paylaşabilirler.
Sayfa 283 - Yordam Kitap, 2021.Kitabı okudu
- Baldırıçıplak sürüsüyüz biz, kabul. Fakat Lenin'imiz var... Lenin... Söyle bakalım şimdi, İngilizlerin oğlu... Sizin Lenin nerde?
Sayfa 281 - Yordam Kitap, 2021.Kitabı okudu
Biz sadece beraber olduğumuz zaman, sadece işte tanıyoruz birbirimizi. Ama birer insan olarak öylesine yabancıyız ki... Aslında hayatımızı karartan çelişmelerden biridir bu. Savaşçı gibi yaşıyoruz biz, daha doğrusu belli bir mücadelenin içinde yaşadık hep. Fakat ne zaman insanca bir hamleyle birbirimize yaklaşmak istesek beceremiyoruz, körleşiyoruz hemen. En fazla kendi duygularımızdan ürküyoruz çünkü. En çok bu nedenle paniğe kapılıyoruz ... Hemen içimize kapanıyoruz. Hepimizin gözlerinde bu ürkeklik yaşıyor. Hepimizin gözlerinde soğuk, feri sönmüş, madeni pırıltılar kol geziyor. Kilit altında tutuyoruz kendimizi: Gündüzleri kendi özvarlığımıza kilit vuruyoruz, geceleri de odalarımıza. Odalarımızla birlikte insanlığımızı da kilitliyoruz.
Sayfa 189 - Yordam Kitap, 2021.Kitabı okudu