Yıllar sonra, göğün okunma
dığı balkonlarda yine kuşku
ve gül! Ağır gül!
Mühür açılmazsa, k a l b i n d e k i
h a r f M e l e ğ i ö l d ü r ü r!
Yetişir! Kalbimin üstünden
bu göğü indir!
Gel! Ateş içre Aşk gibi gel.
Geldikçe dönsün iç içe tennûreler.
B a n a h i ç l i ğ i n o g ü z e l
e l b i s e l e r i n i
g i y d i r !
Zaman, ankebut zaman! Sen
tenimden sökül!
Uğursuz kule ve akan yılan
nağmeleri yükseliyor yine
bağçelerde. Sözlerse,
gitgide, bulanık gül!
Yâ, t a h a mmüüül!
Yâ, t a h a mmüüül!
Sayfa 47
Arz'a akkor kelimeler yağdı dün gece.
G ö r d ü m . Melekler çekildi huzurdan.
K i t a p, z a m i r l e r e kapandı.
Sonra... çok ama çok sonra anılan bir
şey oldu insan.
Sayfa 43
On yıl geçti -,
ve sana tek damla düşmedi, öyle mi?
Ne ıslak rüzgar? Ne de sevginin çiy taneleri?
