Abuk sabuk konuşmayın :)
Eski âlemcilerde iki tabir vardır, bugün pek bilinmez.
Biri "gabûk"tur. Akşam vakti içilen içkiye denir. Diğeri de "sabuh"tur. Bu da sabah vakti içilen içki (sabah kökü).
İşte konuşurken saçmala anlamında kullanılan "abuk sabuk konuşma" bu iki kelimenin yakınlaşması iledir.
Eski âlemcilerde iki tabir vardır, bugün pek bilinmez.
Biri "gabûk"tur. Akşam vakti içilen içkiye denir. Diğeri de "sabuh"tur. Bu da sabah vakti içilen içki (sabah kökü).
İşte konuşurken saçmala anlamında kullanılan "abuk sabuk konuşma" bu iki kelimenin yakınlaşması iledir.
Biliyorum, “ne çirkin bir adam” diyeceksiniz benim için.. Kiminiz alay edecek, kiminiz ürperecek, kiminiz acıyacaksınız belki de. Ne derseniz deyin, nasıl düşünürseniz düşünün hakkımda; ben renkleri anlatacağım size, ruhumun renklerini…
“Yıllardır çıkmıyorsun köyden, seni şehre götüreyim Mazlum” dedi bir komşum. “Gökyüzü, toprak ve dere yeter
Uzun ama okuyun pişman olmayacaksınız .
Murphy kanunları uyarınca, doğru insan tam da beklenmeyen anda çıkar aslında karşımıza.
Her kalabalık kutlamaya, üzerimize en kibar elbiseler, en içten gülücükler alıp gideriz.
Herkesin alnında ne yazar okumaya çalışırız, gel gör ki doğru insan, kafada takke, ayakta sabo terlik ve dizleri çıkmış bir eşofmanla bakkala indiğimizde düşen parayı
Hassan b. Sâbit
Hassan b. Sabit, hem vahiy kâtibi hem de kalemi güçlü bir şairdir. “Resûlullah’ın Şairi” diye bilinir. Resûlullahı, İslamiyet’i ve ashab-ı kiramı metheden, Müslümanları cihada teşvik eden şairlerin önde gelenlerindendir. O, sözü etkili bir mücadele şairidir. İslam’a ve Müslümanlara savaş açanlara şiirleriyle mukabele etmiş, onların kötülüklerini ortaya koyan şiirler söylemiştir. Resûlullah, onun müşriklere yazdığı şiirleri överek: “Hassan’ın beyitleri düşmana ok darbesinden daha etkilidir” buyurur. (İbnü’l-Esîr, Üsdü’l-ğâbe, III, 26) Hasan b. Sabit canından çok sevdiği Peygamberimizi methettiği bir şiirinde “Sizden iyisini gözlerim asla görmedi, sizden güzelini hiçbir ana doğurmadı, her ayıp ve kusurdan pak yaratıldınız” (Müslîm, Fedâilü’s-sahâbe, 151) der.