Gabriel Garcia Marquez

‘’ O gün biz kadınların bu dünyada ne kadar yalnız olduğumuzun farkına vardım ! ‘’

"Aureliano, belki üşümesine iyi gelir diye General Teofilo Vargas'in öldürülmesini öneren genç subayı kurşuna dizdirtti. Aurelino'nun emirleri daha ağzından çıkmadan, daha kendisi bile düşünmeden yerine getiriliyor, kendisinin göze alamayacağı aşırılıklara vardiriliyordu. Albay Aureliano Buendia, erişilmez gücünün yalnızlığına battı ve ne yaptığını bilmemeye başladı."

"General, okuma yazması olmayan, görgü, terbiye bilmeyen, adamlarını kendine körü körüne inandıran, Tanrı'nın kendisine ödevler verdiğini çevresindekilere yutturan, düzenbaz, saf kan bir Kızılderiliydi."

"Gelip temelli kalacak erkeği beklemekten, çekip giden erkeklerden, evin yolunu şaşıran sayısız erkekten bıkıp usanmış, iskambillerin bir dediği bir dediğine uymazligi aklını karıştırmıştı."

"Derin derin soluyarak dolaşıyor, eşyaların arasında gezindiği halde, içgüdüsel bir yön sezgisi varmış gibi hiçbir yere değmeden yürüyordu."

"...aşkları artık ölüme terkedilmiş gibi, kimsenin umursamadığı soluğu tükenmiş bir sevdaydı artık. Bütün umudunu, bütün dayanaklarını yitiren Rebeca, yeniden toprak yemeğe başladı."

"İlle de bir taraf tutmak gerekirse Liberal olurum." dedi. "Muhafazakarlar hileci, düzenbaz."