Gamze Nur İdmanlı
@gamzenur48
Öğretmen
Lüleburgaz
30 reader point
Joined on April 2019
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Reader Follow Recommendations
Bir sevdadan geçiliyordu da bir fasit daireden nasıl çıkılıyordu?
İçim bir enkaza dönmüşken gülümsemek...
Neden her seferinde aynı yerden yaralanıyordu ki insan? Neden huzur bulduğumuz tek yer aynı zamanda bizi yaralayan yegâne yer olmak zorundaydı?
"Neye heyecan duyduğumu bile unutmuşum, boş ver" dedim
"Psikolojide de Pygmalion Etkisi diye bir şey var."
"Nedir o?"
"İnsanın beklentileri aslında gerçekliği etkileyebilir. Bir nevi kendi kehanetini gerçekleştirme."
Görünen yaralar her zaman görünmeyenlerden daha hızlı iyileşirdi. Suskun yaralar ise bir ömür boyu kanar dururdu.
Acı çekmek insanı sonsuz huzura götürür, hiç acı çekmezsen doğmazsın, doğuramazsın, ayakların kanıyor, bırak kanasın, gerçek acıyı hisset, gerçek acıyı hissetmeyenler acı olmayan şeyleri acı sanıyor.
Hayat unutmaksa, rüya hatırlamaktır. Hayattayken unutmak zorunda kaldığını yeniden hatırladığın bir bahçe gibidir rüyalar
Oysa sarılmak çift taraflı bir eylemdi, canının neresi acıyorsa oraya iyi geliyordu.
Bir insanın ruhuna verebileceği en büyük darbenin, karşı tarafın tüm dengesizliğini yüklenmek olacağını o zamanlar bilmiyordum..
Her karşılaşmanın mutlaka bir sebebi vardır. Karşımıza çıkan her şey mutlaka bir sebepten dolayı çıkar. Bazen bize bir şey öğretir, bazen de biz onlara öğretiriz. Bazen bir ders, bazen bir ceza... Ama hep bir imtihan.
Gamze Nur İdmanlı tekrar paylaştı.
Unuttum diyemem fakat üzerimde bir tesiri kalmamış.
Sayfa 166 - YKY 60. BaskıKitabı okudu
Şunu unutma! Bazen insanlar bize sadece görmemiz gerektiği kadarını gösterirler. İnsanın esas mahareti de budur. Sanat bir duygunun özünü saklamaz, örtmez ama insan öyle değildir. İnsan kabahatini ve karanlığını örten, saklayandır.