Bir çok insan başka birinin hisleriyle ilgilenmekten korkar. Şunu düşünün: insanlar size “Nasılsın?” diye sorduğunda, gerçekten nasıl olduğunuzu söylemenizi mi umarlar?
“Ağzından önce, beynini kullan!” Hızınızı kesmek, utanma anlarınızı engelleyebilir.
Hata yapma cesaretinizi geliştirdiğiniz zaman kendinizi, diğerlerini ve insanları daha gerçekçi görme özgürlüğüne kavuşursunuz.
Kendinizi “gayrı mükemmel bir insan” olarak görmek ve hayatın neşe ve güldürüsünü arama riskini göze alın.
Egonuzu salın gitsin! İnsanlığınızı kabul edin.
Hatasız olduğunuz, her zaman haklı olduğunuz gibi bir görüntü mü oluşturmaya çalışıyorsunuz? Öyleyse, kendinizi zorluklara sokmaya hazırlamış, yıkıma sebep oluşturmuşsunuz demektir. Kaçınılmaz insansı hatalarınıza kapılmamak gittikçe daha çok zorlaşacaktır.
Dünyada kızabileceğimiz, öfkelenebilceğimiz çok şey var.
Ama tüm bunlara kızmaya değer mi, yoksa bu bir enerji israfı mıdır? Kızgınlık size herhangi bir yarar sağlar mı ? İstediğinizi verir mi? Neye mal olur? Buna yalnızca siz karar verebilirsiniz.
Mutlu insan belirli bir olaylar dizgisindeki insan değildir, belirli bir tavırlar dizgisindeki insandır.