"Ben aptal değilim."
"Hayır, değilsin. Henüz. Ama kaçınılmaz son bu. Seni daha önce hiç olmadığı kadar güldüren, hiç olmadığı kadar ağlatan biriyle tanışınca... yapacak başka bir şeyin kalmıyor."
Biz kadınlar çok zavallıyız, değil mi? Kendi başımıza dünyayı ele geçirecek kadar güçlü olsak da saçmasapan çocukların bizi aptal yerine koymasına izin veriyoruz.
Olağanüstü bir şeysin sen. Her gün, artık beni şaşırtamayacağını düşünüp yanılıyorum. Çünkü sen olmak bu demek. Sınır tanımamak. Yaptığı her şeyde sınırsız olmak.